tag:blogger.com,1999:blog-22629764897432012402024-03-12T19:44:42.090+01:00Die ene speld in de hooibergErik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.comBlogger422125tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-32499686092978556652024-01-10T10:46:00.001+01:002024-01-10T10:46:39.304+01:00Kluns<p> <br /><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>NL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="376">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hashtag"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Unresolved Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Link"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-font-kerning:1.0pt;
mso-ligatures:standardcontextual;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihqZy_tuvYNZymD56C2QpUpBGPW1KOYbeGplcTZrDhXE9hz-I-zxryrLpkiyU6z8835CvdR3GM_cX-d-r3pvL7yqDEXwcZura0AjpPllx_xdSP9Wd10sPjGMXNQREGIZzrqJzZ98TNZNCfcrFc1-5XRwLGIP2X9aNPxTDanot8dOQk3ZpoK6mHizk5Iho/s4624/20220520_111756.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4624" data-original-width="2084" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihqZy_tuvYNZymD56C2QpUpBGPW1KOYbeGplcTZrDhXE9hz-I-zxryrLpkiyU6z8835CvdR3GM_cX-d-r3pvL7yqDEXwcZura0AjpPllx_xdSP9Wd10sPjGMXNQREGIZzrqJzZ98TNZNCfcrFc1-5XRwLGIP2X9aNPxTDanot8dOQk3ZpoK6mHizk5Iho/s320/20220520_111756.jpg" width="144" /></a></div><br />
<p class="MsoNormal">9 januari 2024</p>
<p class="MsoNormal">Het is geen wereldnieuws en de kranten hebben er geen
aandacht aan besteed. Als de soms wrede dood van kinderen, ouderen en andere
onschuldigen al nauwelijks tot enige beroering leidt, dan begrijpen we dat een
dode kat op onverschilligheid kan rekenen.</p>
<p class="MsoNormal">En toch is het gebeurt. Vanmorgen vroeg is Kluns overleden.
En Kluns was een kat. Een bijzondere weliswaar, maar toch, een klein neefje van
de leeuw en de tijger. Niet dat Kluns zich ook maar in de geringste mate kon
meten met deze familieleden; hij heette niet voor niets Kluns.</p>
<p class="MsoNormal">Ik weet niet eens meer precies wanneer Kluns bij ons kwam.
Het was in de tijd dat Anita als vrijwilliger hielp met het socialiseren van
kittens die door hardvochtige baasjes waren gedumpt. Soms zaten ze in een doos,
soms in een plastic zak, soms liepen ze wat rond in een park. Kluns zat in een
plastic zak en lag in het water. We weten niet of hij nog broertjes of zusjes
had, maar Kluns werd in ieder geval gered en naar het dierenasiel van Gouda
gebracht. De bedoeling van het resocialiseren bij ons thuis was dat de kleine
mormels gewend raakten aan menselijk contact en alles wat daarbij hoort. Dat
was in ons geval drie opgroeiende kinderen, meerdere katten en drie honden,
naast een wat wisselende veestapel als konijnen, hamsters of cavia’s . De
verdere bedoeling was dat de kittens vervolgens weer naar het asiel zouden gaan
om van daaruit te worden geplaatst in een, hopelijk, menselijker gezin als waar
ze vandaan kwamen. Hoe dan ook, meerdere van deze kittens zagen het asiel niet
meer terug: die bleven bij ons. Ik was dan ook blij dat Anita op enig moment
stopte met dit vrijwilligerswerk. </p>
<p class="MsoNormal">Maar Kluns was binnen.</p>
<p class="MsoNormal">En hoe.</p>
<p class="MsoNormal">Ik heb van mijn leven nog nooit zo’n onhandige kat
meegemaakt als deze. Een sprong op tafel of een kast, voor iedere kat een
fluitje van een cent, betekende bij Kluns dat in de meeste gevallen hij
vruchteloos weer op de grond stortte. Niet zelden trok hij van alles wat zich
op de rand van de kast of tafel bevond, met zich mee omlaag. Ook had Kluns een onvermoed
talent om zo te manoeuvreren dat hij een afstandsbediening onwillekeurig
allerlei opdrachten gaf: de televisie ging uit of sprong op een ander kanaal of
het geluid zwol aan zodat we allen gehoorschade dreigden op te lopen. </p>
<p class="MsoNormal">Het beestje bleef altijd onbewogen onder de chaos die hij
steeds weer veroorzaakte. </p>
<p class="MsoNormal">Een ander fenomeen was de manier van eten. Waar iedere
andere kat de brokken al happend naar binnen werkt, hengelde kluns met één
nagel de brokjes uit het bakje en strooide die in het rond en vervolgens ging
hij dan met zijn bek over de vloer om de brokken te verorberen. Niet zelden
werd dit direct weer gevolgd door een golf niet verteerd eten dat zijn maag in
de omgekeerde richting verliet. </p>
<p class="MsoNormal">Hij was ook aanhankelijk. Met Ginie, een voor iedereen en
alle medepoezen onbereikbare rode poes, sloot Kluns een innige vriendschap.
Samen rolden ze zich in elkaar op de bank of op een kleedje en Ginie werd
hierbij uitgebreid door Kluns afgelikt. Ook de kleinkinderen konden altijd op
de onverdeelde aandacht van Kluns rekenen. Waar alle andere katten en poezen
niet weten hoe snel ze uit de buurt moeten komen van de grijpgrage vingertjes,
Kluns liet het zich welgevallen.</p>
<p class="MsoNormal">Soms leek het wel of Kluns in de veronderstelling was dat
hij een hondje was. Hij kon, samen met de andere honden, kwispelend om aandacht
komen vragen en draaide met de honden, rondjes om ons heen. Ook als de honden
eten kregen, was Kluns graag van de partij. De hondenmand was ook het domein
van Kluns, al of niet samen met één van de honden.</p>
<p class="MsoNormal">Een bijzonder beestje dus.</p>
<p class="MsoNormal">Nog maar een paar weken geleden brachten we hem naar de
dierenarts. Hij verzorgde zichzelf niet meer en zijn vacht bestond steeds meer
uit flinke klitten. Als we een schaar pakten, maakte hij dat-i wegkwam. De
dierenarts was bij Kluns altijd het laatste waar we aan dachten. We hadden
namelijk al verschillende keren ervaren hoe dit zachtmoedige, vriendelijke
beestje in één klap veranderde in een wraakzuchtige moordmachine als hij ook
maar in de buurt van een arts werd gebracht. Zijn zachte poten waren maaiende
klauwen (4 stuks!) geworden en de bek bleek gevuld met vlijmscherpe, snijdende
tanden en kiezen. En waar Kluns anders de onhandigheid zelve was, was hij nu
zeer doelgericht en trefzeker. Het was, zonder overdrijven, levensgevaarlijk en
de enige manier om hem te helpen was dan ook onder volledige narcose.</p>
<p class="MsoNormal">Het was natuurlijk niet voor niets dat Kluns zich niet meer
verzorgde. De onderliggende reden is ons echter nooit duidelijk geworden. Hoe
dan ook, de afgelopen week zagen we hoe het beestje achteruit ging. Hij lag
steeds vaker stilletjes in een hoekje en reageerde niet op eten of aanhalingen.
De trap werd steeds meer een obstakel en ook de weg naar buiten vond hij steeds
minder. Gister raakte Kluns in een coma. Hij moet een sterk hart hebben gehad
want, ondanks dat zijn ademhaling steeds oppervlakkiger werd en het lijfje
kouder, heeft hij het tot vanmorgen vroeg in de ochtend volgehouden. Toen was
het voorbij. Het hartje stopte en het lijf verslapte.</p>
<p class="MsoNormal">Kluns is niet meer.</p>
Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-1200432705845158242023-12-23T13:33:00.001+01:002023-12-23T13:33:59.746+01:00Annelies<p><span style="font-family: times;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn7lnKv0Zg2HwNdfP5Zl25HiU8u9y1rSGMJp3cP_hgpEjDNWbP1LbAz_mvPOU3WkWNKSWXehyphenhyphen6T7uSwVYYw8RarQGgsNe1TDdFALscs3Aaxn7eBE0kSb6ZOtMp5qyEW7ar_FSj4thDbUUwd9OuBuTHX8At1ii6Bd3IwJ6AFLd3FbcrbbYeT-dcUWH85b4/s640/Speld%20na%201996.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="640" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn7lnKv0Zg2HwNdfP5Zl25HiU8u9y1rSGMJp3cP_hgpEjDNWbP1LbAz_mvPOU3WkWNKSWXehyphenhyphen6T7uSwVYYw8RarQGgsNe1TDdFALscs3Aaxn7eBE0kSb6ZOtMp5qyEW7ar_FSj4thDbUUwd9OuBuTHX8At1ii6Bd3IwJ6AFLd3FbcrbbYeT-dcUWH85b4/s320/Speld%20na%201996.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p><span style="font-family: times;">Vanmorgen was het aan mij om de laatste kerstinkopen het huis in te halen. </span></p><p><span style="font-family: times;">Ik moest naar de slager voor het gourmetvlees en de salades. Hiervoor hadden we al eerder via hun website een bestelling gedaan en volgens het mailbericht dat volgde, moest ik me om 10.15 uur bij hen melden. Dat wil zeggen, bij de achteringang. Ik stond dus 10.05 uur voor de geïmproviseerde stand.</span></p><p><span style="font-family: times;">Voor mij stond een oudere dame. Ze wist niet precies hoe laat ze haar bestelling had moeten ophalen en dat was een probleem. Het hele systeem was erop ingericht dat de combinatie van naam en ophaaltijd de medewerkers feilloos bij jouw bestelling deed terecht komen. De dame werd verzocht een stap opzij te doen zodat de volgende klant kon worden geholpen. </span></p><p><span style="font-family: times;">Dat was ik.</span></p><p><span style="font-family: times;">Ik kon de vrouw nu in het gezicht kijken en ik herkende Annelies. Annelies was, toen ik 25 jaar geleden in het ziekenhuis werkte, een collega van mij. Zij was hoofd neurologie en ik hoofd van de PAAZ. Door een reorganisatie begon er in het ziekenhuis een nieuwe wind te waaien. De verpleegkundig directeur verdween uit de organisatie. Hoofdverpleegkundigen werden managers (werkplekmanager!) en het ziekenhuis werd opnieuw ingericht op basis van de produktielijnen. Door stafafdelingen werden allerlei kostprijzen berekend en de organisatie zou voortaan volgens de laatste managementinzichten worden aangestuurd. Onze wereld zou voortaan door excel worden ingekaderd: een scherm vol grafieken en cijfers gaf de stand van zaken in de organisatie aan. We kwamen nog maar nauwelijks op de afdelingen.<br /></span></p><p><span style="font-family: times;">Als hoofd van de PAAZ liep ik in een spijkerbroek en een erg wijde trui waarop bijvoorbeeld het koekiemonster was ingebreid. Maar die tijd was nu voorbij: managers liepen in pak of mantelpak. Ik leerde hoe je een stropdas moest strikken. <br /></span></p><p><span style="font-family: times;">Zo niet Annelies. Zij bleef stug haar verpleegstersuniform dragen. Tijdens vergaderingen, waar de laatste produktiecijfers, de zorgelijke kosten doordat de artsen maar dure medicijnen bleven voorschrijven en het verwijsgedrag van huisartsen werden doorgesproken, kwam Annelies niet goed mee. Het hielp haar ook niet dat ze nauwelijks gevoel had voor de nieuwe werkelijkheid. We leken voor haar een andere taal te spreken. Ze verdwaalde.</span></p><p><span style="font-family: times;">Het duurde dan ook niet lang dat Annelies met pensioen ging. Haar afscheid was ongemakkelijk en bescheiden, maar ook indrukwekkend vooral door de grote groep verpleegkundigen die langskwam. Zij had hen de kneepjes van het vak geleerd. Zij had voor haar vak gestaan. Niet als protest of vanuit een tegendraads gebaar, maar omdat ze het zich niet anders voor kon stellen. Dit was wie ze was.</span></p><p><span style="font-family: times;">Inmiddels wordt binnen zorginstellingen de professional als basis gezien waarop een organisatie draait. De taal van de markt verbleekt geleidelijk en we beginnen ook te begrijpen dat de wereld maar een heel klein beetje maakbaar is door middel van jaarplannen en plan & controlcycli. Dat die verpleegkundige veelal heel goed aanvoelt hoe complexe situaties kunnen worden opgelost zonder teveel kosten te maken. Een wereld waarin de manager zijn rol een bescheiden aanvulling is op die van de professional. Een wereld waar van bestuurders een achtergrond als zorgprofessional wordt gevraagd. <br /></span></p><p><span style="font-family: times;">Annelies herkende me niet toen ik haar groette. Ze was in de war over haar bestelling die niet gevonden kon worden: wat vlees voor de fondu. Voor vier personen.<br /></span></p><p><span style="font-family: times;"> </span><br /></p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-3167724483270413572022-11-25T10:39:00.002+01:002022-11-25T10:39:59.316+01:00Nu kijken we nog in een wazige spiegel ... (1 Korinthiers 13: 12-13)<p> <img alt="Geen elektriciteit op deel Veluwe door stroomstoring" class="n3VNCb KAlRDb" data-noaft="1" height="200" src="https://pbs.twimg.com/media/ED9u1U7WsAcQp7M.jpg?format=jpg&name=medium" style="height: 728px; margin: 0px; width: 546px;" width="150" /></p><p> </p><p>Nu zou je misschien denken dat, met de afspraken die de regering heeft gemaakt om deze winter niemand in de kou te laten zitten, de zaken wel geregeld zijn. Niets is minder waar. Voor een belangrijk deel hebben we dat natuurlijk ook zelf bedacht. Immers, servicebedrijven zijn in de vorige eeuw allemaal verzelfstandigd omdat we ervan overtuigd waren dat dit alleen maar goed zou zijn voor de consument: er zou concurrentie ontstaan en door de marktwerking zouden als vanzelf de bedrijven die leveren volgens de meest optimale prijs/ kwaliteit-verhouding als sterken overleven. </p><p>Het bleek een sprookje en zoals met de meest sprookjes, het is gewoon niet waar. Marktwerking heeft maar zeer ten dele een reinigend vermogen en het hebzuchtige beestje dat hier aan de knoppen zit gebruikt het mechanisme ook om er zelf beduidend beter van te worden. Bovendien, de overheid heeft haar grip verloren en staat dan ook machteloos aan de kant.</p><p>Zie de discussie over de tarieven in de thuiszorg; de problemen op het spoor; de exorbitante prijzen voor het gas. Tegelijkertijd verdienen de verzekeringsmaatschappijen miljarden, evenals de energiereuzen en laten we de machteloze discussie over de bonussen voor de topverdieners in deze pyramide maar een keer onbesproken laten. </p><p>Laten we terugkeren naar de mens. De jonge, alleenstaande moeder die inmiddels flesjes water in de supermarkt moet kopen om thuis de afwas te kunnen doen en via een verlengsnoer bij het buurmeisje vandaag nog elektriciteit krijgt. Zij heeft niets aan de bespiegelingen die hierboven staan. Zij worstelt dagelijks met de vraag hoe ze de kleren van haar dochtertje schoon krijgt en hoe ze aan het einde van de week nog geld over kan houden om eten voor het weekeinde te kopen.</p><p>23 november 2022 in één van de rijkste landen ter wereld.</p><p>Gelukkig trof ik via enkele kerken meelevende medemensen die fondsen hebben ingericht, juist om mensen als deze moeder te helpen. Ze zijn er gelukkig nog. Eén van deze fondsen vond ik bereid om de rekening van het water te betalen, zodat er weer water beschikbaar zou zijn. </p><p>Hier vind je de tegenkracht: de mensen die stug doorgaan medemenselijk te zijn in een verkoelende wereld. Dit is mijn beeld van de hoop.<br /></p><p>De rekening is een maand geleden betaald. En als je nu dacht dat bij het waterbedrijf iemand in de auto zou springen om de aansluiting zo snel mogelijk weer te regelen?</p><p>Nee.</p><p>Dit kostte toch weer enkele telefoontjes en na enkele weken was het dan eindelijk zover: er kon een afspraak worden gemaakt om de aansluiting opnieuw te realiseren. We zouden toch in volstrekte chaos terecht komen als we adhoc in dit soort situaties gaan handelen. Gewoon, keurig aansluiten in de rij en als de agenda een gaatje heeft, ben je aan de beurt. En ja, je moet wel zelf bellen voor een afspraak want we zijn zelf verantwoordelijk voor onze eigen aansluiting.</p><p>Electriciteit bleek een ernstiger probleem. Om te beginnen werd ik afgewezen als woordvoerder en dus is de schuldhulpverlener van de gemeente gaan bellen. Uit de blauwe lucht meldde de telefoniste van de energiemaatschappij dat de afspraak om mensen die reeds waren afgesloten, alleen geldt voor mensen die niet langer dan drie maanden eerder zouden zijn afgesloten. Deze jonge moeder was reeds bijna een jaar afgesloten.</p><p>De netwerkbeheerder, Stedin, was wel bereid om weer aansluiting te realiseren, maar dan moesten wel én de afsluit- én de aansluitkosten worden betaald. Dit ondanks dat er bepaald is dat er geen aan- en afsluitkosten gerekend mogen worden in deze uitzonderlijke periode.</p><p>We hebben dus een patstelling en het resultaat is dat, ondanks dat is bepaald dat niemand deze maanden afgesloten kan zijn, hier een moeder met een klein kind toch geen aansluiting kan krijgen.</p><p>Regels, want anders komen we toch echt in de chaos terecht.</p><p>Natuurlijk gaat er uiteindelijk een aansluiting geregeld worden, maar dan zijn we vele telefoontjes en vooral weken verder.</p><p>Dit is de samenleving die we met elkaar vormen.</p><p>Er moet nog veel gebeuren.<br /></p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-38747464266447225552022-11-11T21:13:00.001+01:002022-11-11T21:13:31.407+01:00Energielek<div class="separator"><p style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="Energieprijzen stijgen opnieuw: lage coronatarieven zijn verleden tijd" class="n3VNCb KAlRDb" data-noaft="1" src="https://www.test-aankoop.be/-/media/ta/images/home/wonen_maison/gaz-electricite-mazout-pellet/news/2021/nf%20energy/istock-1224033763-800x450.jpg?rev=db19e62c-e3e9-43be-a3f8-dae7ae757eec&mw=480&hash=22A5AFFCFF52D17554ECF36CFE02175E" style="height: 270px; margin: 4.5px 0px; width: 480px;" /></p></div><p> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;">Als schuldhulpmaatje begeleid ik al enige tijd een jonge niet-Nederlandse vrouw met een dochtertje van vier jaar oud. De vrouw spreekt vloeiend haar moedertaal, een beetje Engels en geen Nederlands. Het enige dat je haar kan verwijten waardoor ze in de schulden is gekomen, is dat ze indertijd een verkeerde partnerkeuze heeft gemaakt en toen deze relatie werd verbroken, zij vast kwam te zitten in een huurwoning die voor haar inkomen veel te duur is. Haar inkomen zelf is echter niet echt slecht, zodat ze buiten alle ondersteunende regelingen valt. Na het betalen van de huur, houdt ze stelselmatig te weinig over om én de kosten van het levensonderhoud te dragen en haar vaste lasten te betalen. <br /></span></span></p><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;">Ze is dus terecht gekomen in het Nederlandse moeras van schulden. Want tja, als je schulden krijgt dan heb je ook al snel boetes te pakken doordat we nu eenmaal stug blijven volhouden dat het krijgen van schulden vooral je eigen schuld is of een kwestie van karakterloosheid. Omdat onze politieke voormannen en vrouwen al enkele decennia bezig zijn naar rechts op te schuiven, mijn eigen partij verloor al lang geleden haar ideologische verenkleed, is dit beeld van schuldenaren zelfs nog vaak wat scherper: het zijn fraudeurs die dus ook keihard moeten worden aangepakt. Gelukkig begint dit beeld wel wat te kantelen, maar de ingesleten beelden zijn hardnekkig. Dus het domweg niet kunnen betalen van een zorgverzekering, levert je een maandelijkse boete op. Hiermee los je niet je opgebouwde schuld af, nee, je komt onvermijdelijk nog verder in de problemen terecht. Als je de energierekening niet kan betalen dan moet je, hoe cynisch wil je het hebben, de kosten betalen van jouw afsluiten van energie. Mocht je na veel pijn en moeite weer wat ruimte hebben om de kachel weer te laten branden, dan mag je opnieuw betalen, maar nu voor het weer opnieuw aangesloten zijn op het netwerk. En zo kan ik nog wel even doorgaan met voorbeelden die mij vaak last doen hebben van plaatsvervangende schaamte, als bevoorrecht burger in één van de allerrijkste samenlevingen ter wereld. </span></span></p><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;">We houden niet van arme mensen.</span></span></p><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;">Hoe dan ook.</span></span></p><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;">Met het stijgen van de energieprijzen, naast de stijging van alle andere prijzen, begon het in Den Haag langzaam door te dringen dat er misschien wel eens erg veel mensen deze winter in de kou terecht zouden kunnen komen. Naast een financiële tegemoetkoming, werd ook besloten dat mensen niet afgesloten mochten zijn van het energienetwerk. Ook niet als ze al afgesloten waren voordat de maatregelen van kracht werden.</span></span></p><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;">Dat was een hoopvol bericht voor de jonge moeder. Immers, ze was inmiddels zowel van het electra als ook van het water afgesloten. Electra kreeg ze nog doordat een vriendelijke buurman haar, via een verlengsnoertje, electriciteit van hem liet aftappen. Anders had ze al maanden in het donker gezeten.</span></span></p><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;">Gelukkig vond ik een kerkelijk noodfonds (er zijn kerken die het begrip charitas ook daadwerkelijk in praktijk brengen door armlastigen, ook als ze niet tot hun kerk behoren, financieel te ondersteunen) bereid om de achtergebleven kosten van het water te betalen, zodat ze weer de beschikking kreeg over water.</span></span></p><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;">Doordat de afsluiting van energie niet langer mag, stuurde ik een mailbericht naar <span style="color: red;"><i>Innova-Energie</i></span> met het verzoek deze jonge moeder en haar kind weer toegang te geven tot het energienetwerk. Ik stuurde het mailbericht zelf omdat de vrouw moeizaam kan communiceren in het Engels en zeker niet in het Nederlands. </span></span></p><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;">Innova deed er precies een week over om met haar antwoord te komen: </span></span></p><p>"<span style="color: black; font-family: "Verdana",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: NL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">U bent niet bekend voor ons als contactpersoon voor de klant en u heeft
ook geen machtiging verstuurd. Wij kunnen uw vraag niet beantwoorden."</span></p><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;"><span style="color: black;">Op de keeper beschouwd, heeft deze energieleverancier natuurlijk gelijk. Tegelijkertijd: ze weten dat het over een moeder met een klein kindje gaat en ze weten ook dat ze geen Nederlands spreekt. Ook weten ze heel goed dat ze uiteindelijk de aansluiting zullen moeten realiseren.</span></span></span></p><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;"><span style="color: black;">De rechtlijnigheid spat hier van af.</span></span></span></p><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;"><span style="color: black;">Opnieuw had ik last van plaatsvervangende schaamte.<br /></span></span></span></p><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;"><span style="color: black;"><br /></span></span></span></p><p><br /></p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-64307519830863316772022-09-21T10:04:00.028+02:002022-09-23T10:25:08.454+02:00kombijdepolitie.nl<p><img alt="What we can learn from Sisyphus and his rock | by Chhavi Kumar | Medium" class="n3VNCb KAlRDb" data-noaft="1" src="https://miro.medium.com/max/620/1*MI6MyiERSjPzPbXSjmgqbw.jpeg" style="height: 308px; margin: 0px; width: 620px;" /></p><p><br /></p><p>Eén van de belangrijkste zorgen die mij plaagt in mijn vak als zorgbestuurder, is de krimpende arbeidsmarkt. Een wat ingewikkelde manier om te zeggen dat we van gekkigheid soms niet meer weten hoe we aan voldoende personeel moeten komen om de kwetsbare ouderen in onze huizen te verzorgen. We zetten de deuren wijd open en als iemand bij ons wil solliciteren is alles erop gericht dat er zo snel mogelijk wordt gehandeld want de sollicitant heeft immers de ruime keuze tussen vele andere zorginstellingen die hen met open armen zullen ontvangen. Dus kan iemand online een CV insturen, direct een meeloopmoment inplannen en mag dan ook verwachten dat het contract, bij wijze van spreken, al klaar ligt als ze enthousiast is. Bovendien wenkt het perspectief van verder kunnen leren op kosten van de organisatie.</p><p>Het lukt overigens nog steeds heel redelijk om hierin samen met de andere zorginstellingen op te trekken, zonder dat er een onderlinge, moordende concurrentie ontstaat. We realiseren ons maar al te goed dat een dergelijk pad niet werkt. Uiteraard mag iedereen zichzelf profileren als de beste, de leukste, de meest interessante werkgever, maar (heel eerlijk gezegd) is er eigenlijk niemand die zich hierin echt onderscheid van de anderen. Not done is wat een collega enkele jaren geleden deed en die door grote advertenties op de streekbussen liet weten dat wijkverpleegkundigen bij hen méér verdienden dan bij alle andere thuiszorgorganisaties. Ook het initiatief van Buurtzorg om, buiten de CAO-afspraken om, uit eigen zak de medewerkers een salarisverhoging te geven, heeft geen navolging gekregen.</p><p>De zorg zal moeten concurreren met de andere sectoren om aan voldoende medewerkers te komen. We weten dat vrijwel iedereen worstelt met een groot tekort aan potentiële, nieuwe medewerkers: de horeca, de bouw, de tuinbouw, scholen, overheid en ook de politie.</p><p>Mijn zoon besloot enkele maanden geleden, na een carrière in, onder andere de beveiliging en acute psychiatrische zorg, tot een overstap. Hij solliciteerde bij de politie. Ook mijn schoonzoon besloot tot deze verandering na vele jaren als kok te hebben gewerkt.<br /></p><p>Het bleek een ware Sisyphusklus *) te zijn.</p><p>De procedure begon met het insturen van een brief met CV, waarop hij werd uitgenodigd voor een gesprek en, aanvullend, een intelligentie- en taaltest. Na enkele weken vond opnieuw een gesprek plaats met iemand van personeelszaken, de intake. Als deze steen boven op de berg ligt, volgt een conditietest. Wanneer deze met goed gevolg is afgelegd, onderga je een psychologisch onderzoek en wordt je het vuur aan de schenen gelegd. Weet je de psycholoog te overtuigen van je goede intenties en je uitmuntende persoonlijkheid, volgt nog een medische keuring (waardoor alle voorafgaande stappen opeens zinloos kunnen blijken) en tenslotte een screening om te onderzoeken of je geen relaties met criminele organisaties hebt.</p><p>Pas op, al deze stappen gebeuren dus na elkaar met steeds een periode van dagen tot weken ertussen. Je bent, als alle stenen boven aan de berg liggen, in ieder geval al zes (6!!) maanden verder.<br /></p><p>Mocht je op een onderdeel struikelen, dan kun je dit soms over doen of je moet de hele procedure weer opnieuw beginnen. </p><p>Nu komt het mooiste: na dit alles is <i>de politie</i> bereid om je op te nemen in haar organisatie. Alleen, voor zij-instromers geldt: zij hebben vaak al een carrière achter de rug, hebben een relatie en mogelijk ook al kinderen, ze hebben hun vaste lasten ... En nu pas kan hierover worden gesproken, met als risico dat de sollicitant tot de ontdekking komt dat het financieel helemaal niet haalbaar is om deze overstap te maken.</p><p>Ik begrijp heel goed dat de politie een zorgvuldige procedure heeft om haar gelederen bij de instroom zuiver te houden. Of dit zes maanden moet duren, betwijfel ik want veel is in tijd te concentreren of gelijktijdig op te pakken. Het allerbelangrijkste lijkt mij echter dat men vooral leert denken vanuit de wereld van de sollicitant.</p><p>In ieder geval verwacht ik op deze wijze als zorgbestuurder, weinig concurrentie van de politie als het om nieuwe medewerkers gaat.</p><p><br /></p><p>*) Sisyphus is een mythologisch persoon die, als straf van de Griekse goden, een zware kei een berg op moet duwen. Iedere keer als hij bijna boven is, rolt de kei omlaag en moet hij opnieuw beginnen.<br /></p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-1224767407298431342022-04-01T22:08:00.000+02:002022-04-01T22:08:14.076+02:00Dag - boeken<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg-65gqQxDO2VyUYsDzBysnn-hxnCObm66HIoQIjNjftjsF9lAlCZ_MG_zynKv9CWSC0mZx_oJbQsKCUZ4-lsKQU33THmkkQhBzDTn-Vw_MJ0cnZr10z4seHzwqaNKOiWaMQ9F0urLGZ5-Qja2FyhMjfSq8Mzxfho7edv0fOUWcGdqoZN8h2jqbd2pf" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="350" data-original-width="560" height="277" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg-65gqQxDO2VyUYsDzBysnn-hxnCObm66HIoQIjNjftjsF9lAlCZ_MG_zynKv9CWSC0mZx_oJbQsKCUZ4-lsKQU33THmkkQhBzDTn-Vw_MJ0cnZr10z4seHzwqaNKOiWaMQ9F0urLGZ5-Qja2FyhMjfSq8Mzxfho7edv0fOUWcGdqoZN8h2jqbd2pf=w443-h277" width="443" /></a></div><br /><p></p><p>Het is nu ruim 20 jaar geleden dat mijn zusje kwam te overlijden.</p><p>Kanker.</p><p>Of beter gezegd: een hersenbloeding, want door het gebruik van experimentele medicatie en de stamcellen uit het bloed van mijn broer, waren de kankercellen vrijwel verdwenen. Ze lag al sinds oudejaarsnacht van de eeuwwisseling in een medicamenteus coma en mijn ouders zaten hoopvol naast haar bed te wachten op haar ontwaken. Hoopvol, omdat de bloedwaarden en andere onderzoeken uitwezen dat de medicatie zowaar haar wonderlijke werking deed: de kanker werd door haar lijf verdreven.</p><p>En toen kwam dus die rampzalige dag in januari een hersenbloeding. Het was hopeloos en binnen een paar uur verdween mijn zusje naar de eeuwigheid. Mijn ouders radeloos en verbijsterd achterlatend.</p><p>In het academisch ziekenhuis in Basel, Zwitserland. Want in die stad had ze als musicus een warm thuis gevonden tussen vele zielsgenoten: zangers, fluitisten, kunstenaars en andere jongeren die letterlijk iets van het en hun leven maakten.</p><p>Ze was nog net geen 34 jaar oud.</p><p>Het is een wonderlijk verhaal, dat van mij en mijn zusje. Ze was vier jaar jonger en dat is voor kinderen een eeuwigheid. Ik had mijn eigen vrienden en mijn eigen leven. Uit mijn jongere jeugd heb ik weinig herinneringen aan mijn zus. Ze was er, maar op de achtergrond. Pas toen ze het huis verliet, ze ging studeren aan het conservatorium en wonen in Den Haag, drong ze zich geleidelijk aan steeds meer naar voren. </p><p>We verschilden in vele opzichten. Ik, belezen, rationeel en met weinig grijstinten in mijn denken; Mignon, belezen, intuïtief en met een diepgang in haar denken die mij soms deed duizelen. Ik maakte al jong carrière en liet mijn drang naar poëzie en een leven als dichter, los (en zat op mijn 32e in de directie van een groot ziekenhuis); Mignon koos radicaal en zonder enige concessie te doen voor de muziek en leed een leven van schnabbelen om aan geld te komen en om muziek te kunnen maken. </p><p>We hadden ook overeenkomsten, zoals de drang om te schrijven om onze ervaringen te kunnen verwerken. Mignon schreef dagboeken, maar die discipline heb ik nooit op kunnen brengen. De harde schijven van mijn computers staan vol met gedichten, sprookjes, aantekeningen, verhalen en losse flodders; later begon ik het schrijven van blogs.</p><p>Mignon had vele vrienden en vriendinnen en één van hen kreeg na haar overlijden, de dagboeken thuis. Ik ben hier niet helemaal zeker van, maar het staat mij bij dat Mignon dit zo wenste. Ik heb het mijn vader nog nagevraagd, maar ook hij kon het zich niet goed meer herinneren.</p><p>De kwestie is actueel omdat ik deze week, via mijn schoonzus, een bericht kreeg doorgestuurd dat diezelfde vriendin, na lang wikken en wegen, blijkbaar had besloten om de dagboeken van mijn zusje te verscheuren.</p><p>Omdat het persoonlijke aantekeningen betrof en daar zou niemand iets mee te maken hebben.</p><p>Ik moest denken aan de dagboeken van Anne Frank, Etty Hillesum, Franz Kafka en nog zo een paar die nooit hadden bedacht dat een wereldwijd publiek kennis zou nemen van hun meest intieme gedachten, maar die de wereld hebben verrijkt met inzichten die anders voor altijd verloren zouden zijn gegaan.</p><p>Ik moest denken aan de vele gesprekken die ik met mijn zusje voerde via de telefoon, waarin zij mij vaak met haar intuïtieve opmerkzaamheid een weg toonde die ik uit het oog was verloren. Zo vroeg ze mij eens, toen ik wat gefrustreerd over van alles en nog wat, of ik de weg "binnendoor" nog wel eens bewandelde. Of ik nog wel eens via gebed in contact kwam met mijn diepste zelf. Of ik nog wel eens in al mijn kwetsbaarheid durfde om iets te vragen...</p><p>Ik moest denken aan de spaarzame artikelen die van haar bewaard zijn gebleven. Zo is er het artikel waarin ze schrijft over ongelovige Thomas, naar aanleiding van een schilderij dat ze in een museum in Basel had ontdekt en waar ze mij mee naar toe nam omdat het zo'n indruk op haar maakte. Inmiddels lees ik "Raak de wonden aan" van Tomas Halik, een Tsjechische priester en theoloog en hier lees ik precies de gedachtendiepgang die ik indertijd ook bij Mignon beluisterde wanneer zij sprak over Thomas.</p><p>En nog steeds is ze voor mij onbereikbaar. Als ik haar muziek beluister, ze koos ook hier radicaal voor modern klassiek met nieuwe toonintervallen en het experiment met geluid, ben ik haar weer kwijt. En toch moet er een lijn zijn die haar verbindt met deze, voor mij, onbegrijpelijke wereld.</p><p>Maar enfin.</p><p>De laatste mogelijkheid om hierover met haar in contact te treden, is verloren. De mogelijkheid om nog eens te kunnen genieten van haar diepgang en, ongetwijfeld ook haar nukken en bokkenpruiken, is verdwenen. </p><p>De aanvankelijke boosheid is weggeëbd: dat was vooral onmacht omdat er geen enkele mogelijkheid is geweest om hierover van gedachten te wisselen. Het is gebeurd. Heb ik er begrip voor? Geen enkele. Het is alleen maar verder verlies.</p><p>Zonde.</p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-57298569520270720422022-02-25T13:13:00.002+01:002022-02-25T13:13:36.125+01:00Computer says no ...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhQkK-juWaNb7r3NqJXnCEZqyGUR50V9GChK9284x1lPDE5HZFBIjRzgIauJNXb7CrnM-1siN6CCq1kA-9V3voKQNKmSTPbX3sSoR6gOHvFkNKXrmhN64kNcp8alXfmPeeLZBRRBXusg1X9Fj_KsvxYzHDHI23YXJGHORDjYbWbkK0XETIiS7r9rIRW=s1700" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="1700" height="247" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhQkK-juWaNb7r3NqJXnCEZqyGUR50V9GChK9284x1lPDE5HZFBIjRzgIauJNXb7CrnM-1siN6CCq1kA-9V3voKQNKmSTPbX3sSoR6gOHvFkNKXrmhN64kNcp8alXfmPeeLZBRRBXusg1X9Fj_KsvxYzHDHI23YXJGHORDjYbWbkK0XETIiS7r9rIRW=w437-h247" width="437" /></a></div><p><br /></p><p>Lang, lang geleden waren er banken die met je meedachten. Dat was fijn omdat je als klant nu eenmaal niet zo veel verstand had van bank- of financiële zaken. Zo kon het gebeuren dat de bankmedewerker je thuis opbelde om je te waarschuwen dat er iets niet helemaal goed ging. </p><p>Maar dat was vroeger.</p><p>Inmiddels zijn ook onze banken gemoderniseerd en hebben ze veel tijd en geld gestoken in het automatiseren van processen en het aantrekken van vele juristen die ervoor hebben gezorgd dat ze vrijwel nooit meer ergens voor aanspreekbaar zijn. </p><p>Op een enkele waaghals en moedig individu na, lopen we allemaal om deze grootheden heen alsof het nu eenmaal zo hoort. En zolang het allemaal goed gaat, is er ook niet zoveel aan de hand. En, laten we eerlijk zijn, gelukkig gaat het in de meeste situaties ook gewoon goed.</p><p>Laat ik u niet langer in verwarring laten, geliefde lezer.</p><p>Ik heb bij de aankoop van mijn huis, een hypotheek afgesloten bij de Ing-bank en tegelijkertijd via de verzekeringsafdeling van dezelfde bank een woonhuisverzekering afgesloten. Hiervoor heb ik een apart rekeningnummer bij de Ing afgesloten (want mijn andere bankzaken lopen via een andere bank) en hier stort ik maandelijks voldoende geld op om zowel de hypotheek als enkele premies van verzekeringen die met mijn huis te maken hebben, worden betaald.</p><p>Door de storm van afgelopen week, werd het dak van mijn dakkapel afgeblazen. Stormschade. Keurig opgegeven bij de verzekeraar, want we hebben dus een woonhuisverzekering.</p><p>Dacht ik.</p><p>Tot mijn stomme verbazing bleek mij echter dat deze verzekering in maart vorig jaar al was stopgezet. We waren helemaal niet verzekerd.</p><p>Wat is er gebeurt?</p><p>Omdat ik geen gebruik maak van de Ing-rekening, heb ik bij de verhuizing verzuimd om onze adreswijziging door te geven.</p><p>Stom en natuurlijk ook mijn fout, maar, aan de andere kant... het kan gebeuren, niet?</p><p>In maart vorig jaar is er iets niet goed gegaan bij de betaling van de premie. In april en mei is de premie overigens weer keurig overgemaakt. In de tussentijd zijn er een betalingsherinnering en een aanmaning verzonden...</p><p>naar ons oude adres.</p><p>Die zijn als onbestelbaar retour gekomen (wist de meneer van de Ing, die ik sprak, te vertellen).</p><p>Vervolgens is de premie van april en mei teruggestort en zijn we uit de verzekering gegooid.</p><p>Dit ontdekten we dus toen we de stormschade opgaven.</p><p>Ik vroeg de man van de Ing hoe dit mogelijk was: mijn telefoonnummer is nog hetzelfde (zowel vast als mobiel), mijn emailadres was zeker nog een half jaar na maart hetzelfde, de polis staat op ons nieuwe adres. Kortom, mogelijkheden genoeg voor de Ing om ons te waarschuwen dat er iets niet goed ging:</p><p>"Omdat het proces volledig is geautomatiseerd."</p><p>Er komt geen mens meer aan te pas.</p><p>Stomverbaasd merkte ik op dat ik dus een jaar onverzekerd ben geweest en dat ik er dus achter ben gekomen door stormschade (die financieel te overzien is). Het huis had wel afgebrand kunnen zijn en dan hadden we diep, zeg maar levenslang, in de financiële problemen gezeten.</p><p>Tja, zo merkte de man van de Ing op: u had dan ook uw adres moeten wijzigen.</p><p>Ik vroeg hem of hij dit tot elkaar in verhouding vond staan: een vergeten adreswijziging en de mogelijk bijzonder ernstige consequentie van het niet verzekerd zijn....</p><p>Hier ging hij wijselijk maar niet op in. Want ja, de tijd dat de bankmedewerker mee mocht denken ligt nu eenmaal achter ons.</p><p>Aansluitend op mijn gesprek met de Ing heb ik een jurist van Vereniging Eigen Huis gebeld. Ik vertelde hem dat het mij vooral ging om het feit dat ik een jaar lang onverzekerd ben geweest en dat ik me hier nooit bewust van was geworden, als ik niet toevallig wat stormschade had opgelopen. In mijn optiek, met alle mogelijkheden die de Ing had om mij te waarschuwen, een onverantwoorde situatie. Ook legde ik uit dat ik heus wel begreep dat ik ook een eigen verantwoordelijkheid had, maar dat ik mijn fout niet in verhouding vond staan met de mogelijke consequenties.</p><p>Tja, dat werd dus een gevecht a la Don Quixote: deze bank had haar automatiseringsproces volledig op orde en het ging zo weinig fout, die gingen zeker geen veranderingen doorvoeren op basis van deze casus. Juridisch zat het helemaal dichtgetimmerd. </p><p>Van de bank die met u meedenkt naar "computer says no..."</p><p>Leve de vooruitgang.</p><p><br /></p><p><br /></p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-69225108241552938722022-02-23T16:40:00.001+01:002022-02-23T16:40:17.723+01:00Ik begrijp u!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEherRd3KCwX5gC77BqVcUPvKM6aEbsTy0Lp90xzwdhqXTnT-eWFAE5uZZe9I2cv2A1-YkkZM-fOcgKEzAzpCOaOlKfn2F-sAI47H9PrbkaM5vxZW-EQe5cEvgX9h_eDTIZg_qSAEYoHg7HOXClpqKpRTX980L8SxvgM6zPppQqyvirmAkzNRitWj1zb=s2048" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="923" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEherRd3KCwX5gC77BqVcUPvKM6aEbsTy0Lp90xzwdhqXTnT-eWFAE5uZZe9I2cv2A1-YkkZM-fOcgKEzAzpCOaOlKfn2F-sAI47H9PrbkaM5vxZW-EQe5cEvgX9h_eDTIZg_qSAEYoHg7HOXClpqKpRTX980L8SxvgM6zPppQqyvirmAkzNRitWj1zb=w179-h398" width="179" /></a></div><p><br /></p><p>Eunice liet ook bij ons haar tanden zien: het zinken dak van onze dakkapel belandde na een stevige windvlaag enige tientallen meters verder in de sloot. Gelukkig bleken we vele behulpzame buren te hebben en met de inzet van een hijskraan (van een buurman verderop in de straat) en twee handige buurmannen, werd het zink weer improvisorisch vastgemaakt. Hierdoor bleef de waterschade tijdens de stortbuien die volgden, beperkt tot wat gedruppel hier en daar in plaats van dat we de watervallen van Coo over ons heen kregen.</p><p>Gelukkig zijn we verzekerd. Het melden van de schade bij Ing bleek wat lastig, maar ook dat lukte me via internet toen de eerste storm van aanmeldingen was gaan liggen. </p><p>Nog geen dag later kreeg ik een wonderlijk mailbericht van dezelfde Ing: mijn polisnummer was niet bekend.</p><p>Ik zocht contact via de telefoon.</p><p>De eerste dame was nog het meest behulpzaam: zij vroeg wat door en constateerde dat er een oud adres van ons in haar gegevens stond. Ook wist ze mij te melden dat de verzekering al een jaar geleden was opgezegd. Door Ing. Vanwege het niet betalen van de polis.</p><p>Dat was een vreemde gewaarwording. Ik meldde haar dat ik nooit een betalingsherinnering had gezien en ook geen aanmaningen, laat staan een bericht dat de polis door Ing zou worden gestopt. Het was allemaal blijkbaar in stilte gebeurt.</p><p>Hier kon de dame niet verder. Zij verbond mij door met een volgende dame.</p><p>Mevrouw Zonneveld.</p><p>Mevrouw Zonneveld uitte zich begripvol na mijn verhaal en vroeg me even geduld te hebben. Ze moest overleggen met een collega.</p><p>Ondertussen onderzocht ik mijn betalingsgegevens en het raadsel werd alleen maar groter. Ik zag, vanaf het moment dat wij in ons huis wonen, iedere maand hoe de woonhuisverzekering keurig werd betaald. Tot juni. In juni zag ik een terugstorting van 2 maanden premie. En inderdaad, hierna hield het allemaal op.</p><p>Ondertussen was mevrouw Zonneveld uitgepraat en keerde weer terug naar mij.</p><p>"Mijnheer Zwart, ik heb even overleg gevoerd, maar we kunnen op dit ogenblik niets anders doen dan u doorverbinden met een andere afdeling. Hier kunt u een klacht indienen en binnen 5 dagen wordt u terug gebeld..."</p><p>Ik confronteerde haar met mijn bevindingen en vroeg hoe ze eigenlijk tot de conclusie waren gekomen dat ik mijn premie niet had betaald? </p><p>"Ik begrijp het. Ik kan echter niets anders doen..." en ze herhaalde haar oplossing.</p><p>"Mevrouw Zonneveld, ik wil helemaal geen klacht indienen. Ik wil het opgelost hebben. Ik ben momenteel niet verzekerd en dat moet nu worden opgelost."</p><p>Zij herinnerde mij eraan dat ik al een jaar niet verzekerd was.</p><p>"Maar u begrijpt toch dat het wel verschil uitmaakt dat ik het nu weet?"</p><p>"Ik begrijp u" en weer volgde haar mantra.</p><p>"Nogmaals, ik wil helemaal geen klacht indienen, ik wil het opgelost hebben. Kunt u mij dan doorverbinden met een leidinggevende?"</p><p>"Ik begrijp u, maar daar voorziet onze procedure niet in. Ik kan geen leidinggevende bereiken..."</p><p>"U begrijpt mij?"</p><p>"Ja"</p><p>"U begrijpt dat ik geen klacht wil indienen?"</p><p>"Ja"</p><p>"Helpt u mij dan verder: laat me met iemand spreken met wie ik nu in ieder geval mijn verzekering kan heractiveren. Ik wil nu eenmaal niet onverzekerd in mijn huis wonen."</p><p>"Ik begrijp u" en weer haar mantra.</p><p>Vervolgens bood mevrouw Zonneveld mij aan om mij door te verbinden naar een andere verzekeraar waar ik dan een opstalverzekering zou kunnen afsluiten....</p><p>"Hoort u nu wat u zegt? Ik heb iemand van de woonhuisverzekeringen aan de lijn in een kantoor met allemaal mensen die werken voor Ing verzekeringen... ik wil mijn woonhuisverzekering in ieder geval weer geactiveerd hebben en nu verwijst u mij naar een andere verzekeraar?"</p><p>Ze begreep het weer helemaal.</p><p>Het was duidelijk. Mevrouw Zonneveld had de cursus klantvriendelijkheid goed doorlopen, maar niet begrepen: er was niets vriendelijks aan haar houding. Het had niets met klantgerichtheid te maken, maar uitsluitend het volgen van de procedure. </p><p>Daar was ze, het moet gezegd worden, een kei in.</p><p>Hoe ik ook probeerde om onder het indienen van een klacht uit te komen, ik had geen andere keus dan een klacht in te dienen.</p><p>???</p><p>Na het gesprek ben ik achter mijn PC gekropen en heb, via Ing, online, een woonhuisverzekering afgesloten...</p><p>begrijpt u?</p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-80668332873685280912021-11-21T19:14:00.001+01:002021-11-21T19:14:31.061+01:00Coronabelevenissen<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp2nbSttaGBtRAiV-I8M7h5Be-BT358sbKlePPsb9tf8CIcYpWAnsonnCojq3DP7sEB665walF9rwGsT9I5TA_inbaDd0ocoeRWv57Bd7LBAxrEcoILs6XvUkZ3RKupHfPLOuLmsYTxLU/" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="146" data-original-width="346" height="135" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp2nbSttaGBtRAiV-I8M7h5Be-BT358sbKlePPsb9tf8CIcYpWAnsonnCojq3DP7sEB665walF9rwGsT9I5TA_inbaDd0ocoeRWv57Bd7LBAxrEcoILs6XvUkZ3RKupHfPLOuLmsYTxLU/" width="320" /></a></div><br /><br /><p></p><p>Ik stond in de supermarkt, met mondkapje voor, te aarzelen voor een schap. Ik was op zoek naar een specifieke chocolade en deze kon ik niet ontdekken. </p><p>U kent dat wel, je laat je ogen langs de vele smaken glijden, je wéét dat het ergens is (althans, mijn vrouw had me dat verzekerd en wie ben ik om hier aan te twijfelen), maar nergens dus. Zo stond ik wat te dralen totdat opeens een grote man, minstens een kop groter dan ik en ik ben toch echt 1 meter 90 lang, pal voor me kwam staan.</p><p>Verbaasd ontglipte mij een "Pardon??"</p><p>De man draaide zich onmiddellijk om en woedend viel hij naar mij uit.</p><p>"U weet toch dat u anderhalve meter afstand moet houden?"</p><p>"Maar...ik stond hier toch en u komt toch voor mij staan?"</p><p>De man had geen enkele boodschap aan mijn verweer. Was de minister-president niet duidelijk geweest en hoeveel doden moesten er nog vallen voordat we ons aan de regels zouden gaan houden?</p><p>Voorzichtig keek ik om me heen of ik misschien ergens een camera zag, maar ik realiseerde me dat ik niet in een foute sketch terecht was gekomen: de woede van de man was oprecht.</p><p>Ik bood mijn excuses aan: ik had niet zo goed begrepen dat de anderhalve meter vanuit deze man moest worden geïnterpreteerd. Dat hij de norm was in deze regel. </p><p>De man keek me diep wantrouwend aan. Even dacht ik dat hij mij ging slaan, maar hij draaide zich om en maakte met zijn hand een wegwerpgebaar. Tot overmaat van ramp begon hij ook nog omstandig te hoesten. In zijn mondkapje weliswaar, maar een hoestende medemens in deze directe nabijheid, zeker als het een onaangenaam mens is, het roept een spontaan gevoel van walging bij me op.</p><p>Thuis maar even een sneltest doen.</p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-73701797405032793472021-09-06T12:14:00.002+02:002021-09-06T12:17:36.381+02:00Mountainbiker<div class="separator"><p class="MsoNormal" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <span> </span><img alt="Verkooppunten MTB-vignet | Natuurmonumenten" class="n3VNCb" data-noaft="1" src="https://res.cloudinary.com/natuurmonumenten/image/upload/v1578490557/2020-01/Mountainbiken-Bergherbos-MAD_3496%20klein.jpg" style="height: 288.486px; margin: 0px; width: 433px;" /></p></div><p> <!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>NL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="371">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
</p><p class="MsoNormal"> Het was bijna volmaakt. De heide was in bloei, de bossen
waren door de naderende herfst, geurig en het was zonnig nazomerweer. </p>
<p class="MsoNormal">We liepen van Ede naar Otterlo en dit deden we zoveel
mogelijk over smalle, onverharde geitenpaadjes, maar dan voor voetgangers. Hierdoor
ontweken we de grote groepen zondagswandelaars en fietsers. We gunnen iedereen
het genot van onze natuur, maar liever niet lopend in een lange file. </p>
<p class="MsoNormal">Er is echter sinds enkele jaren één groep die onmogelijk te
vermijden is. Ze komen overal, zelfs daar waar helemaal geen paden te vinden
zijn. Soms alleen, maar meestal in groepen razen ze tussen de bomen door, over
de heidevelden en ploegen ze door de zandverstuivingen.</p>
<p class="MsoNormal">Mountainbikers.</p>
<p class="MsoNormal">Je hoort ze al van ver aankomen. Om de één of andere reden
hebben ze niet zoveel met stilte en is er één van hen een eindeloos verhaal
over het werk, de kinderen, vriendin, huisaankoop, verkooptechnieken of andere
staaltjes van interessante wetenswaardigheden naar de ploeggenoten aan het
schreeuwen. </p>
<p class="MsoNormal">Die schreeuwers zijn overigens vrijwel altijd de mannen
onder deze sporters.</p>
<p class="MsoNormal">Ik ben er van overtuigd geraakt dat hun aanwezigheid in het
bos helemaal niets met natuurgenot te maken heeft. Natuur is een aardige
bijkomstigheid, maar het dient slechts één doel: de heuveltjes, het rulle zand,
de warmte, kortom, de sportieve prestatie. </p>
<p class="MsoNormal">De natuur als vervanger van de sportschool.</p>
<p class="MsoNormal">Nu gun ik werkelijk iedereen zijn en haar eigen manier om
het leven in te richten. Ik kan begrijpen dat sporters een andere behoefte
hebben dan wandelaars. Maar wat mij hier stoort is de onbeschaamdheid waarmee
bezit wordt genomen van de openbare ruimte.</p>
<p class="MsoNormal">Eén van de gevolgen is bijvoorbeeld dat het inmiddels
vrijwel overal verboden is om je hond mee te nemen met de wandeling.
Levensgevaarlijk, zo’n loslopende hond terwijl ieder ogenblik enkele
mountainbikers je in volle vaart kunnen passeren.</p>
<p class="MsoNormal">De honden zijn het haasje, zullen we maar zeggen.</p>
<p class="MsoNormal">Er zijn gemeentes die speciaal voor de mountainbikers een
apart circuit door de bossen aanleggen. Uitstekend. Maar voor de gemiddelde
mountainbiker is dit slechts een keuze en wordt er net zo makkelijk gebruik
gemaakt van de voetpaden, liefst de smalle. Nu moet ik het niet wagen om als
wandelaar over een mountainbikerstraject te lopen. Die ene keer dat ik hier per
ongeluk op terecht kwam, was het gescheld niet van de lucht. Ik kon zelfs een
douw krijgen van één van de heren. Als ik daarentegen een opmerking maak over
het rijden door hen over de voetpaden, kan ik op onbegrip rekenen, als er
überhaupt al wordt gereageerd.</p>
<p class="MsoNormal">Komt het omdat de bossen te vol zijn? Dat zou een verklaring
kunnen zijn. Tegelijkertijd: weer een heel andere gebruiker van onze natuur is de paardrijder. Ook die heeft haar eigen paden en nooit, werkelijk nooit
zal ik één van hen aantreffen op de voetpaden. Nooit, werkelijk nooit zal ik
hen horen schreeuwen over de kinderen, het werk, de school en andere
onbenulligheden. </p>
<p class="MsoNormal">Zijn de mountainbikers dan de tokkies onder de sporters? Je
zou het bijna denken. Verrassend is dan ook de constatering dat zij vaak aan komen
rijden in de meest luxueuze automobielen, liefst 4-wheel-drive. Het zijn de
juristen, artsen, accountants en bedrijfseconomen onder ons. </p>
<p class="MsoNormal">Homo humini lupus.</p>
<p class="MsoNormal">Behalve dan dat die paar wolven op de Veluwe diep zijn
weggedoken in het bos; onzichtbaar voor de mensen die hun terrein zo massaal
betreden.</p>
<span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: NL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Zij weten wel beter.</span>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-16627302227864149102021-05-23T18:40:00.002+02:002021-05-23T18:44:55.148+02:00Stalker<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXAaVEwElUIMZxDuAVs9Fg3INjYAI2pLcQt67f009T_ivf1COW7kNGMipafjrL_Zs7El92ZDkXkjSqB5gKx3gweN6BiMuclqU505DpospCzwvn2x6rP_bgcwLThoWxBdksMI43zE7T5-4/" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="230" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXAaVEwElUIMZxDuAVs9Fg3INjYAI2pLcQt67f009T_ivf1COW7kNGMipafjrL_Zs7El92ZDkXkjSqB5gKx3gweN6BiMuclqU505DpospCzwvn2x6rP_bgcwLThoWxBdksMI43zE7T5-4/w409-h230/image.png" width="409" /></a></div><br /><br /><p></p><p>Afgelopen week was ik in een telefonisch overleg met de financiële man van onze organisatie. Tijdens het gesprek werd ik gebeld door een mij onbekend nummer in Nieuw Vennep. Ik drukte het gesprek weg en vervolgde mijn overleg. Nog geen 30 seconden later werd ik opnieuw gebeld door hetzelfde nummer, welke ik opnieuw wegdrukte. Dit herhaalde zich vier keer, zodat ik mijn overleg even afbrak om te horen waarom ik zo nadrukkelijk en steeds opnieuw werd benaderd.</p><p>Het bleek mevrouw Laurens en zij verontschuldigde zich. Ze was in de veronderstelling haar vriendin te bellen en blijkbaar was er iets niet goed gegaan. </p><p>Dat kan gebeuren.</p><p>Nog geen uur later werd ik opnieuw gebeld door dezelfde mw. Laurens. Ik zat opnieuw in overleg en het gesprek werd door mij weer geweigerd. Mw. Laurens is een volhouder, dus ook deze keer benaderde ze mij 5 keer achter elkaar. Wederom brak ik het overleg af en stond ik mw. Laurens te woord.</p><p>Mw. Laurens haar stem klonk bejaard. Hoog bejaard. Ze gaf opnieuw de uitleg dat ze haar vriendin probeerde te bellen. Ik vroeg haar welk nummer deze vriendin had, maar dat bleek een domme vraag: het nummer dat ze had geprobeerd te bellen natuurlijk. Voorzichtig probeerde ik uit te leggen dat hier iets onmogelijks gebeurde: als dit nummer van haar vriendin was, dan zou ze mij niet aan de lijn krijgen. Maar de wereld van de techniek zat voor mw. Laurens niet zo logisch in elkaar: het nummer zou wel kloppen, maar de verbinding niet.</p><p>Ze bood haar excuses aan en ze verbrak de verbinding.</p><p>De verdere dag liet mw. Laurens mij met rust.</p><p>Dat veranderde de volgende dag.</p><p>Hoe ze het voor elkaar krijgt is mij een raadsel, maar opnieuw zat ik in overleg. Inmiddels herkende ik het nummer en ik weigerde het gesprek. Mw. Laurens is een volhouder en nog geen minuut later meldde ze zich weer. Al pratende met mijn gesprekspartner zoefde mijn vingers over het display van mijn telefoon en blokkeerde ik het nummer van mw. Laurens.</p><p>Dat scheelde.</p><p>Wel kreeg ik nu 6 keer de melding dat ik een voicemailbericht had.</p><p>Mw. Laurens.</p><p>Geen enkele keer sprak ze iets in, maar aan haar gezucht te horen was ze diep ongelukkig met de vergeefse poging haar vriendin te spreken te krijgen.</p><p>Ik liet het maar even gaan in de veronderstelling dat mw. Laurens vanzelf wel zou ophouden om mijn nummer te draaien.</p><p>Dat was dom gedacht.</p><p>Dagelijks rond 11.00 uur 's ochtends begon mw. Laurens aan een nieuwe poging haar vriendin te bellen. Dit herhaalde ze steeds vijf keer achter elkaar en steeds wachtte ze totdat ze de voicemail hoorde. Ik begreep nu ook waarom ze deze niet insprak: het bericht waarmee ik mijn voicemail inleid, maakt de beller duidelijk dat ze Erik Zwart hebben bereikt.</p><p>Steeds werd de verbinding verbroken met een diepe zucht van mw. Laurens.</p><p>Na vijf dagen had ik er genoeg van. </p><p>Nu belde ik mw. Laurens.</p><p>Schuldbewust nam ze de telefoon aan. Ze wist waarom ik belde, bekende ze. Verbaasd vroeg ik haar waarom ze zo halsstarrig mijn nummer bleef draaien, tot vijf keer per dag toe, terwijl ze steeds opnieuw tijdens de voicemail te horen kreeg dat ze verkeerd verbonden was.</p><p>"Omdat ik dit nummer van mijn vriendin heb gekregen..."</p><p>"Maar wanneer begrijpt u dat het een verkeerd nummer is dat uw vriendin heeft opgegeven?"</p><p>Daar gaf ze geen antwoord op. Ze begon me uit te leggen dat ze het echt niet deed om mij te pesten. Ik vertelde dat ik dit direct van haar wilde aannemen, maar als iemand vijf dagen achter elkaar minstens vijf keer op een dag belt, dan begint het toch op pesten te lijken...</p><p>Die begreep ze niet.</p><p>Op de achtergrond hoorde ik andere stemmen. Ze had visite, legde mw. Laurens uit. Ik vroeg of dit toevallig die ene vriendin was, maar dat bleek helaas niet het geval. Ze wilde wel van mij af want ja, visite...</p><p>Ze beloofde plechtig mij niet meer te zullen bellen. </p><p>Ik geloof haar.</p><p>Nog geen uur later kreeg ik een waarschuwing dat iemand mijn voicemail had ingesproken.</p><p>Mw. Laurens.</p><p>Een diepe zucht.</p><p>Ik vrees dat mw. Laurens en ik ongewild samen verder door het leven zullen gaan.</p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-4100921087032986912021-05-15T11:40:00.000+02:002021-05-15T11:40:51.647+02:00Vaccinatie<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ3AqLgaM41xhQRXzwp_Dv9j6uXm30Us0fLfO6mMp0dVh4Qtal4vGGCP57dMKleSm3IrtXcPV8hR01z6W87L4gvnXIQA4yYOteosmWA1mtwnbBazpw6SVytNUhiabbpjnaAcsTIwXc7U8/" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="1536" data-original-width="2048" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ3AqLgaM41xhQRXzwp_Dv9j6uXm30Us0fLfO6mMp0dVh4Qtal4vGGCP57dMKleSm3IrtXcPV8hR01z6W87L4gvnXIQA4yYOteosmWA1mtwnbBazpw6SVytNUhiabbpjnaAcsTIwXc7U8/" width="320" /></a></div><br /><p>Vanmorgen was het dan zover. Ik mocht mijn eerste vaccin halen.</p><p>Velen vroegen mij afgelopen week met welk vaccin ik zou worden ingespoten. Ik wist het niet en het kan me niet schelen. Corona moet de wereld uit en dat lukt alleen als we ons massaal laten vaccineren.</p><p>Het bleek Pfizer te zijn.</p><p>Prima.</p><p>Het bleek, op zijn Nederlands, tot in het uiterste detail georganiseerd. Ik kreeg een week geleden de uitnodiging en maakte direct online een afspraak. De afspraak werd via de mail bevestigd, als ook kreeg ik een sms ter bevestiging en nog eentje om te voorkomen dat ik dit moment zou vergeten.</p><p>Gewapend met een paspoort, de uitnodigingsbrief, de bevestiging en een zelf ingevulde medische verklaring, meldde ik mij bij de sporthal die tot prikcentrum was ingericht. Tot mijn verrassing stond er een aanzienlijke rij wachtenden, keurig op 1 1/2 meter van elkaar en met mondkapje op. Voor me stond een oudere man, leunend op een stok: pet op, sjaal om en warme jas aan. Zijn mondkapje hing onder zijn neus. Hij had het duidelijk warm.</p><p>Toen we, nadat we een lange gang, van tijdelijk tentdoek, hadden door geschuifeld, kwamen we dan eindelijk in de grote hal. Hier stond een vrolijk jong meisje ons op te wachten en, zoals in de Efteling de wachtrij door sprookjesfiguren wordt vermaakt, heette zij ons, gehuld in GGD-T-shirt, welkom. De instructies, 1 1/2 meter afstand, monddoekje, straks handen schoonmaken, vielen, ondanks haar opgewekte stem, als stenen in een vijver. Ook op haar afsluitende vraag, of er iemand corona of coronaklachten had, werd niet gereageerd. Ze verontschuldigde zich: "Ik moet het nu eenmaal vragen..."</p><p>Ik mocht doorlopen naar een balie en daar werd ik voor de eerste keer ontmaskert als Erik Zwart en ook mijn geboortedatum herkende ik. Ik mocht door en werd naar één van de vele rijen stoelen in de hal verwezen. Noch voordat ik ging zitten, kwam er opnieuw een dame op me af. Zij nam mijn paspoort van me af en liep een hok in. Nog geen drie tellen later kwam ze terug en vroeg mij mijn naam.</p><p>Ietwat geamuseerd herhaalde ik deze, waarop ze doorvroeg en ik ook nog mijn geboortedatum moest melden.</p><p>We waren het eens over mijn identiteit en ik mocht het hok in. Daar zat een tweede dame me op te wachten. Voordat ik ging zitten, vroeg ik of ze mij in mijn rechterarm wilde vaccineren: ik ben linkshandig. Ze reageerde verrast, maar welwillend en schoof haar stoel naar mijn andere zijde.</p><p>Nog voordat ik het in de gaten had, bleek het vaccin gezet. De dame stond op en vroeg mij naar mijn naam en geboortedatum.</p><p>Toch wat bevreemd, merkte ik op dat ik in de paar minuten dat ik nu binnen was, niet van identiteit was gewisseld. De dame bleek onvermurwbaar en herhaalde haar vraag. Ze legde uit dat ze zeker wilde weten dat ze het vaccinatiebewijs met het gebruikte vaccin aan de juiste persoon wilde meegeven. </p><p>Hierna volgde het kwartier verplicht nazitten. Gelukkig kregen we een kopje koffie om de tijd wat te doden. Om me heen werd massaal de mobiele telefoon geraadpleegd op het wereld- of familienieuws. Ik maakte een selfie om het moment te markeren.</p><p>Ik heb mijn eerste vaccin en, mensen, wat ben ik opgelucht. Corona moet de wereld uit, zodat onze dochter met haar man en onze kleindochter in Nieuw Zeeland weer de wereld over kunnen naar Nederland. We lieten haar in 2019 gaan, op wereldreis, een coronacrisis met huwelijk en geboorte, geleden.</p><p>En o ja, ik weet nog een ding heel zeker:</p><p>Ik ben Erik Zwart, geboren op 26 juni 1962.</p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-78810208902280978992021-03-24T19:20:00.001+01:002021-03-25T09:09:32.689+01:00Steven Corneliszoon Swart uit Waspik<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz-ELJy3ZUkYgkw2-qXzoj899at51Y-42o1U3kPCVPm32NJp2Fpnws1_unuKp55HMtSzoKvXjKLhBJKsGcy9nvb8MlkYLv25yK9YXmHk0hs4ZBnQ4KOlMs3H4yp_Fv8g8A1sfB2wayIuw/s2048/Waspik%252C_de_Hervormde_kerk_RM38393_IMG_7427_2020-09-13_12.53.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1400" data-original-width="2048" height="335" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz-ELJy3ZUkYgkw2-qXzoj899at51Y-42o1U3kPCVPm32NJp2Fpnws1_unuKp55HMtSzoKvXjKLhBJKsGcy9nvb8MlkYLv25yK9YXmHk0hs4ZBnQ4KOlMs3H4yp_Fv8g8A1sfB2wayIuw/w490-h335/Waspik%252C_de_Hervormde_kerk_RM38393_IMG_7427_2020-09-13_12.53.jpg" width="490" /></a></div><p><br /></p><p>Vandaag reed ik met mijn vader naar de Langstraat. De Langstraat is de naam van een streek in Noord Brabant die eeuwenlang bekend stond om haar schoenenindustrie. Het is ongeveer het gebied tussen Waalwijk en Dongen en de hiertussen gelegen dorpen. </p><p>Het is ook het gebied waar onze familie en dan met name de familie Zwart haar wortels heeft. In mijn onderzoek ben ik inmiddels aangekomen in het begin van de 16e eeuw bij de man die ik maar onze stamvader noem, Jan Swart.</p><p>We weten eigenlijk alleen dat hij heeft bestaan en dat hij kinderen had, waaronder Cornelis Janszoon: geboren, getogen en gestorven in Waspik, net als zijn zoon Steven Corneliszoon.</p><p>En dus stonden mijn vader en ik in Waspik voor de Hervormde Kerk. Want, zover wij kunnen nagaan was de familie van Protestantse huize. Het moet ook een redelijk welvarende familie zijn geweest, getuige de vele notariële geschriften over erfenissen, schenkingen en ook wel ruzies over grond. </p><p>Al dit bezit verklaart misschien ook waarom onze familie in die tijd nooit is weggetrokken. Immers, we hebben het over de 80-jarige oorlog en de streek waar we over spreken was het voortdurende podium van plunderingen, rondtrekkende boevenbendes, rovende geuzen uit Dordrecht en wrokkige Spanjaarden. Regelmatig werden de landerijen onder water gezet en als kers op de pudding kreeg de bevolking te maken met voortdurend hogere belastingen. Wie niets meer had, trok weg. </p><p>Maar niet onze familie, dus ze zullen nog wel wat hebben overgehouden. Bezit bindt, ook toen al.<br /></p><p>In de eerste decennia van de 16e eeuw waren er in Waspik nog maar 75 haardsteden (= bewoonde huizen) overgebleven en hier woonden zo'n 250 mensen. Velen waren straatarm. Dit is het tijdvak dat Jan Swart hier rondliep. </p><p>De Roomsen werd het leven steeds moeilijker gemaakt en na 1570 liet de bisschop zich hier niet meer zien. </p><p>Te gevaarlijk.</p><p>In die periode werd het nabijgelegen Geertruidenberg door onze vader des vaderlands veroverd en hier werd al snel de eerste Protestantse kerkdienst gehouden. Overigens, niet nadat de nog aanwezige RK-priesters en monniken waren verjaagd of vermoord. </p><p>Of het nu uit overtuiging of door de nood gedwongen was, maar de bevolking van de Langstraat werd overwegend Protestants en dit in een vrijwel Rooms-Katholieke omgeving.</p><p>In 1591 keerde het tij en kregen de Spanjaarden het weer voor het zeggen. De bevolking van de dorpen in de Langstraat richten vervolgens een smeekbede aan hertog de Parma met het verzoek hen weer in genade aan te nemen. Uiteraard was zijn voorwaarde dat zij zich weer voorbeeldig Katholiek zouden gedragen en van de wat meer opstandige onder hen werd een eed van trouw aan de koning geëist, afgelegd tegenover de plaatselijke schout.</p><p>Er zijn echter ernstige vermoedens dat de terugkeer naar de moederkerk voor de meeste bewoners van Langstraat niet meer was dan een list om te ontkomen aan de Spaanse furie: op zondag bleven ze onverstoorbaar hun kale, Protestantse rituelen uitvoeren.</p><p>Hoe onze familie zich in al dit geloofsgeweld heeft gedragen, we weten het niet. In de notariële akten maken ze zich vooral druk om de erfenissen, het land en de verdeling hiervan. Ook is er regelmatig sprake van flinke giften van vaak honderden guldens. Een kapitaal in die tijd.</p><p>Op één moment komt echter Steven Corneliszoon in beeld.</p><p>In 1603 was er een Hollandse ruiterij in Waspik gelegerd en ondergebracht bij een twintigtal huishoudens. Na afloop kreeg iedereen die noodgedwongen gastvrij was geweest, nog een flinke rekening gepresenteerd om te delen in de kosten.</p><p>Steven Corneliszoon Swart vertikt het.</p><p>Hij krijgt meerdere aanmaningen van de schout, maar hij houdt voet bij stuk.</p><p>Uiteindelijk ziet de schout geen andere mogelijkheid dan "een beest" uit de stal van Steven weg te halen. Dit "beest" wordt op zondag 25 augustus, na de kerkdienst, in een volle Hervormde Kerk van Waspik bij opbod verkocht.</p><p>En zo wordt de schuld weer recht gestreken.</p><p>Mijn vader en ik kijken naar het statige kerkgebouw en proberen ons voor te stellen hoe hierbinnen, na een eredienst, een veiling van "een beest" is gehouden. </p><p>Ik verlaat de auto en loop richting de kerk en kijk over een muur naar de graven van het kerkhof. Een vriendelijke dame houdt me staande en vraagt me of ik wellicht het kerkhof wil bezoeken? Ze is namelijk de echtgenote van de kerkrentmeester en kent dus de weg. Ik vertel dat onze familie al in de 19e eeuw de streek heeft verlaten. Ze vraagt naar mijn naam:</p><p>"Zwart...."</p><p>Ze schudt bedachtzaam haar hoofd. Nee, die naam zegt haar niks.</p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-86675787664937089662021-01-20T16:39:00.000+01:002021-01-20T16:39:50.786+01:0020 januari<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipKEafjKkSvFLja3cw3HMFXoETedPhMbWtRyDTy99KdWMmUusy-jrHPx47dhbrEyYNPuNIRDUwUt8M-wwoGb1UZckZh_OFfEsKhQ1t_RQoAFIf5gjEhyA_EYLJnENtrdTaNhLLl5XZrLA/s945/%2560cascade.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="945" data-original-width="635" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipKEafjKkSvFLja3cw3HMFXoETedPhMbWtRyDTy99KdWMmUusy-jrHPx47dhbrEyYNPuNIRDUwUt8M-wwoGb1UZckZh_OFfEsKhQ1t_RQoAFIf5gjEhyA_EYLJnENtrdTaNhLLl5XZrLA/w267-h398/%2560cascade.jpg" width="267" /></a></div><p><br /></p><p>20 januari...</p><p>als ik er gisteravond niet op was gewezen, was ik de dag gedachteloos doorgekomen. Tenminste, zonder enige gedachte aan 21 jaar geleden.</p><p>20 januari 2000.</p><p>De dag dat mijn zusje, Mignon, kwam te overlijden. </p><p>In het grauwe verdriet dat mij in die dagen vasthield, riep een arts (ik werkte toen in een ziekenhuis) me bij zich. Hij vertelde me dat zijn broer, een tweelingbroer, jaren geleden was overleden. Hij vertelde me over zijn intense verdriet. Hij vertelde over een lied dat, als het onverhoopt via de autoradio bij hem aan kwam golven, hij diezelfde auto aan de kant van de weg moest zetten omdat hij gewoon niet verder kon. Ik herkende het verhaal: ik had ook zo'n lied. Maar, en hier keek hij me recht in de ogen, hij verzekerde me dat die hele heftige pijnen die je zomaar konden overvallen, in de loop der jaren zouden afvlakken. </p><p>Het leek mij onwerkelijk.</p><p>Hij heeft gelijk gehad.</p><p>Ze zou dit jaar 55 zijn geworden. </p><p>Mignon was de jongste en van ons drieën was ze zonder enige twijfel de meest creatieve, maar ook de diepst denkende. Lange tijd was ze ook een dolende op zoek naar gelijkgestemden: Den Haag, Amsterdam en altijd plannen om verder te trekken: Antwerpen, Venetië...In Basel, Zwitserland, vond ze dan eindelijk een groep zielsverwanten: kunstenaars uit alle delen van de wereld. Zij, componiste, zangeres, musicus, was eindelijk in een omgeving die haar inspireerde en vooruit hielp. Ze werkten samen in een soort buurthuis en ze vormden een creatieve groep met een naam waar, zover ik me kan herinneren, het woord "cascade" in voorkwam.</p><p>Waterval...</p><p>maar dan een specifieke: zo'n waterval waarbij het water trapsgewijs omlaag komt. Steeds vult het water van een hogere trap de kom van een lagere, totdat ook deze overloopt en weer de volgende lagere trap begint te vullen. Zo inspireerden ze elkaar, stel ik me voor.</p><p>Het is niet voor niets dat Jean Tinguely juist in Basel de toonkamer van zijn fantastische waterinstrumenten en fonteinen vond.</p><p>Nu ik over al dat water nadenk... Basel ligt ook aan de Rijn. Hier nog een snelstromende, maar wel al brede rivier. De stad ligt aan beide zijden van het water en er zijn dan ook overal indrukwekkende bruggen die de oevers met elkaar verbinden. De oude stad ligt hoog boven het water: een oude kademuur dan een steil oplopende oever en hoog boven alles uit de Münsterkathedraal.</p><p>Het verhaal gaat dat Mignon hier 's nachts gebruik mocht maken van het orgel, samen met een vriendin.</p><p>Ik weet niet of het klopt, maar het is wel typisch een verhaal dat hoort bij Mignon.</p><p>En toen werd ze ziek.</p><p>Kanker.</p><p>De strijd leek na 6 maanden chemotherapie en bestralingen even gewonnen, maar die oase van gelukzaligheid mocht maar heel even duren. Nog geen drie maanden later bleek de kanker terug in haar lijf en het zat ook overal. In de woorden van haar behandelend arts: "Je zit nu in een trein die al is gaan rijden en ik moet heel hard hollen om de trein nog te halen..."</p><p>Dat is dus niet gelukt.</p><p>Op 20 januari 2000 kreeg ze een hersenbloeding waar ze in de vroege avond aan is overleden.</p><p>Haar afscheidsdienst vond plaats in een naargeestig grijs betonnen ruimte. Deze was gevuld met vele vrienden en naasten. De dienst zou worden geopend door een Turkse vriend met een Japanse fluit. Hij verraste iedereen door een klaagzang aan te heffen.</p><p>De melodie en de woorden ben ik kwijt.</p><p>Maar het is nog steeds in mijn herinnering gebeiteld als een beeld dat uit graniet is gehouwen.</p><p>Massief en gehuld in tranen.</p><p><br /></p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-49711384656794680272021-01-13T19:09:00.004+01:002021-01-13T19:10:46.760+01:00Proppen of vouwen...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0fdMW6Xk_ki5venYqnVGKiCXSKhn15rvgqtxjjaY_HQkOAcRSLmjGMI01SfHF1gG2a0zaoUSFZSzlvlj-SN5w3eD2Z0DzCtN3G5dCOJ_XqSvZjgifsTZqmaAUQ0e-sshQvsg8qZ7-25Y/s850/proppen+of+vouwen.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="578" data-original-width="850" height="287" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0fdMW6Xk_ki5venYqnVGKiCXSKhn15rvgqtxjjaY_HQkOAcRSLmjGMI01SfHF1gG2a0zaoUSFZSzlvlj-SN5w3eD2Z0DzCtN3G5dCOJ_XqSvZjgifsTZqmaAUQ0e-sshQvsg8qZ7-25Y/w421-h287/proppen+of+vouwen.jpg" width="421" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Ooit raakte ik verzeild in een discussie over de wijze waarop ...</p><p>gaat u maar even stevig zitten want u gelooft het niet ....</p><p>w.c. papier moet worden opgehangen.</p><p>Namelijk, met het uiteinde van de rol aan de muurzijde of aan de voorzijde van de houder...</p><p>Het schijnt, zo begreep ik later als ik het verhaal eens wat smalend vertelde, een zeer serieuze discussie te zijn en mijn verbijstering erover wordt dan ook niet altijd begrepen.</p><p>Ik ben, ondanks mijn inmiddels respectabele leeftijd, nog altijd een wat naïeve man. Ik dacht dan ook werkelijk dat we met bovenstaand dispuut het absolute uiterste in de mogelijke discussies over toiletpapier wel hebben gehad.</p><p>Niets is minder waar.</p><p>Afgelopen weekeinde kreeg ik de volgende vraag voor mijn voeten geworpen:</p><p>"Ben je een propper of ben je een vouwer..."</p><p>Op mijn lichtelijk paniekerige blik werd luid lachend gereageerd. Eén van de aanwezigen maakte me duidelijk dat de vraag sloeg op het gebruik van het toiletpapier:</p><p>proppen of vouwen...</p><p>Nu geef ik één van mijn onvolkomenheden prijs: als ik ergens een bepaalde gewoonte in ontwikkel, dan ga ik er veelal automatisch van uit dat de hele mensheid dezelfde gewoonte heeft. Ik kan dan ook heel verbaasd zijn als blijkt dat er alternatieve mogelijkheden bestaan.</p><p>Proppen of vouwen.</p><p>Nooit aan gedacht.</p><p>En als je gaat zoeken: internet staat vol met deze discussie: instagram, youtube, facebook, het is werkelijk een hot item.</p><p>Ik ben een echte vouwer. Laat ik hier maar direct duidelijk over zijn. Ik trek aan de rol en na een velletje of zeven, scheur ik de reeks af. Vervolgens vouw ik zorgvuldig het papier weer zo dat de zeven velletjes keurig op elkaar aansluiten. Via een vernuftig ontvouwen en opnieuw opvouwen, gebruik ik de reeks verschillende keren om mij te reinigen en dit lukt mij altijd zonder vieze vingers te krijgen.</p><p>Het heeft enige oefening gekost, maar na bijna 60 jaar lukt het me probleemloos.</p><p>Maar dan dat proppen. Er wordt dus een rij velletjes van de rol losgetrokken en samengeperst tot een soort prop...</p><p>Behalve dat het me een enorme verspilling van papier lijkt, is het mij onmogelijk om me voor te stellen deze gewoonte toe te passen zonder vieze vingers te krijgen.</p><p>Brrr.</p><p>Ik gruw van vieze vingers.</p><p>Het zal bovendien wel weer enige tijd kosten voordat ik los ben van de dwangmatige vraag die ik mezelf ga stellen als ik nieuwe mensen ontmoet:</p><p>een propper of een vouwer...</p><p>Brrr.</p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-16339227443355586432021-01-02T22:29:00.000+01:002021-01-02T22:29:21.633+01:00Antiek!<p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfTeVJqvZj4Lik1aKSRDvjsizhJBuzQiec5U9fcV1nMQSZNgLt8m5bGEV9eMMRz6earaEgUJxo10xf3nx1KUrKPYJiVBf120TbT6F_MnCLbRzQg5v7UrqOv5CO8CYzx04MQisXU700I7o/s2048/telefoon.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="451" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfTeVJqvZj4Lik1aKSRDvjsizhJBuzQiec5U9fcV1nMQSZNgLt8m5bGEV9eMMRz6earaEgUJxo10xf3nx1KUrKPYJiVBf120TbT6F_MnCLbRzQg5v7UrqOv5CO8CYzx04MQisXU700I7o/w338-h451/telefoon.jpg" width="338" /></a></div><p>Vanmiddag hebben wij in onze hal een telefoon opgehangen.</p><p>Voor de schare jongere lezers: ik bedoel dat zwarte apparaat op de foto. Dat heette vroeger <i>de telefoon</i>. </p><p>Laten we het apparaat eens goed bekijken. Om te beginnen het materiaal waar het toestel van gemaakt is. Dat heet bakeliet. Bakeliet is de eerste kunststof die industrieel werd toegepast. Het is keihard en voelt anders dan plastic. Toch is het een soort plastic, tenminste, een oude vorm hiervan. Zoals je ziet, er werden telefoons van gemaakt, maar ook WC-brillen, hittebestendige handvatten aan pannen, radiotoestellen en ga zo maar door. Ze heeft altijd een bruin-zwarte kleur.</p><p>Dan zie je een gekruld snoer. Die is belangrijk. Zonder snoer geen verbinding. Dat was nog zo in die tijd: we kenden nog geen bluetooth, wifi en andere vormen van snoerloos contact. Deze telefoon heeft een heel lang snoer. Dat was makkelijk want dan kon je nog een stukje lopen of ergens gaan zitten.</p><p>Het snoer verbindt de hoorn met het eigenlijk toestel. De hoorn ligt op het toestel. Om te bellen, pak je deze op en zet de ene kant van de toeter aan je oor en de andere houd je voor je mond. Dat moest je wel goed doen, anders zat de microfoon voor je oor en de luidspreker voor je mond. Wat helpt: de microfoon zit altijd aan de zijde waar het snoer aan de hoorn vastzit.</p><p>Dan het toestel. Het meest valt natuurlijk de draaischijf op met daarin de cijfers 0 tm 9. Hiermee draaide je het telefoonnummer dat je wenste te bellen. Dat is nogal een omslachtig gebeuren, want als het nummer 0182-537803 is, dan moet je steeds je vinger in het cijfer van de draaischijf plaatsen dat je wilt draaien. Vervolgens draai je de schijf naar rechts tot hij niet verder kan. Dan haal je je vinger uit de draaischijf en de schijf loopt met een licht ratelend geluid terug naar zijn uitgangspositie. Vervolgens plaats je je vinger in het volgende cijfer van het telefoonnummer. En zo ga je dus door tot je alle cijfers hebt gehad en, als het goed is, maak je verbinding. Het duurt even, maar ook hier baart oefening kunst: uiteindelijk draai je in een razend tempo de cijfers van het telefoonnummer.</p><p>Maar, dat toestel hangt aan de muur? Zit dat dan vast? Jazeker. Het zit met meerdere schroeven stevig vast in de muur. Je kan het dus niet meenemen. Dat zou ook onzinnig zijn omdat het toestel op deze plek is aangesloten op het telefoonnetwerk: koperen draden die langs alle huizen getrokken zijn en zo huizen, dorpen, steden en landen met elkaar verbindt. Dat toestel moet dus aangesloten zijn op die koperen draadjes, anders kan je niet bellen.</p><p>Huizen hadden over het algemeen één telefoon. En die werd door het hele gezin met elkaar gedeeld. Dat wil zeggen, zo ging het bij mij thuis: pa hield scherp in de gaten of we niet teveel belden en als we al eens iemand belden, dan maakte hij duidelijk dat het gesprek kort en zakelijk moest zijn. </p><p>Omdat de telefoon op een centrale plek stond, vaak de huiskamer of de hal, kon iedereen meeluisteren als je telefoneerde.</p><p>Ik weet het, we kijken naar een toestel uit zo'n beetje de middeleeuwen. Totaal verouderd en geheel niet meer passend in onze moderne tijd. </p><p>Een museumstuk.</p><p>Dat is het.</p><p>Om het op te hangen, moest ik het toestel openschroeven. Aan de binnenzijde ws een sticker geplakt waarop de tekst:</p><p><b><i>"made in june 1962..."</i></b></p><p>Ik ben geboren in juni 1962...</p><p><br /></p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-62378358707204577522020-09-25T12:09:00.000+02:002020-09-25T12:09:14.664+02:00Nel<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAkcINRjxKAJWq78x3REZ52nf_FStfNYZ4U8kwQmi4egbv4GhzVCdEK_0mwsjwRjmwoFSWMllcsRC7KRM6UAFFpQIa0rKTFQEnPOW6pNNyIG33AIMlTOLqDGdwxinwRP1NGGnloU7pxCk/s498/woningontruiming.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="280" data-original-width="498" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAkcINRjxKAJWq78x3REZ52nf_FStfNYZ4U8kwQmi4egbv4GhzVCdEK_0mwsjwRjmwoFSWMllcsRC7KRM6UAFFpQIa0rKTFQEnPOW6pNNyIG33AIMlTOLqDGdwxinwRP1NGGnloU7pxCk/w400-h225/woningontruiming.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p>Nel is dood.</p><p>Alweer een paar maanden. Nel was ergens in de negentig en woonde op dezelfde galerij als mijn ouders. Nel was een alleenstaande dame en volgens mij is ze haar hele leven vrijgezel geweest.</p><p>Nel hield alles en iedereen in de gaten. Meestal op afstand. Als we met iets over de parkeerplaats liepen te slepen om naar de flat van mijn ouders te brengen, dan stond Nel op de galerij over het balkon naar ons te turen. Als we aan de andere kant van de flat kwamen aanlopen via het parkje, dan stond Nel voor haar raam naar ons te kijken.</p><p>Ze zwaaide niet en groette ons ook nauwelijks. Ze hield het gewoon in de gaten.</p><p>Nel werkte ooit in het ziekenhuis, nog geen 300 meter van haar flat. Ze zou hier hoofd van het laboratorium zijn geweest. Ik heb lang in hetzelfde ziekenhuis gewerkt, maar ik heb geen enkele herinnering aan haar uit die periode. Ik begon in 1987 in het ziekenhuis: zij moet toen ergens achter in de vijftig zijn geweest, dus we zouden elkaar wel uit die tijd moeten kennen. </p><p>Maar niet dus.</p><p>Mocht ik de indruk hebben gewekt: Nel was zeker niet onaardig. Afstandelijk is meer het woord. Maar ook bereid om te helpen. Voor prietpraat was ze niet zo in en dat kon ik alleen maar waarderen.</p><p>Je zag haar in de loop der jaren langzaam achteruit gaan. Ze verscheen steeds minder op het balkon. Ze ging steeds schever lopen en uiteindelijk kwam ze alleen soms nog buiten, hangend over een rollator.</p><p>En toen hing opeens die kaart in de vitrine bij de ingang. Nel was overleden. De kaart was ondertekend door een nichtje.</p><p>Een paar weken later hing er een "te koop" bord bij de voordeur.</p><p>Vanmorgen stond er een grote verhuiswagen. Volgens de tekst op de zijkant, kocht de eigenaar van de wagen alle inboedels op. Dit bleek dus te gaan over de inboedel van Nel.</p><p>Haar bed. Haar bank, Haar stoelen, televisie, bloempotten en dozen vol met boeken. Alles verdween in de wagen.</p><p>Een leven aan spullen. Spullen waar verhalen aan hangen. Verhalen die vervliegen en spullen die stomweg eindigen in een opslagloods.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><p></p>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-7293561714442773112020-07-15T12:52:00.001+02:002020-07-15T12:53:00.255+02:00Paranoia<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGpSTwxGFQeI0zv7YW10zbXYBXLLm9z1c4-KlX3FIcroHrzpSJ4cQ2uMBSBDdS3i7_QN0cHGjGYG8yGlO6dLjuv-ShIMl8l0iArYAFkbIGzZUjSpyPqpQiYyQdyG6rqX-qSahzJ0qvYDE/s2000/volkskrant.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="2000" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGpSTwxGFQeI0zv7YW10zbXYBXLLm9z1c4-KlX3FIcroHrzpSJ4cQ2uMBSBDdS3i7_QN0cHGjGYG8yGlO6dLjuv-ShIMl8l0iArYAFkbIGzZUjSpyPqpQiYyQdyG6rqX-qSahzJ0qvYDE/s320/volkskrant.jpg" width="320" /></a></div><div><br /></div><div><br /></div>Vanmorgen zat ik digitaal, ik ben moderner dan ik soms overkom, de Volkskrant te lezen. <div><br /></div><div>Het gaat mij niet om de Volkskrant, alhoewel ik wel wil opmerken dat ik deze krant al jaren, analoog en digitaal, lees. </div><div><br /></div><div>Zo ook dus vanmorgen waarbij ik terecht kwam in de column van Max Pam. </div><div><br /></div><div>Het gaat mij niet om de column, alhoewel ik op wil merken dat ik altijd veel genoegen heb in het lezen van zijn, soms onnavolgbare hersenkronkels.<div><br /></div><div>Maar goed.</div><div><br /></div><div>Aan het einde van het stukje viel mijn oog op een advertentie van Bol.com en tot mijn lichte verbijstering las ik "u zocht recent naar ....." en "anderen zochten ook naar ....". Ik schrijf verbijstering omdat het ook klopte: ik had enkele dagen geleden gezocht naar een externe harde schijf voor mijn laptop en precies die schijf kwam nu voorbij glijden in deze advertentie, afgewisseld met beelden van een paar alternatieve schijven...</div><div><br /></div><div>U vind dit mogelijk heel normaal. Ik zit toch even te rillen.</div><div><br /></div><div>Zo zocht ik een keer via Marktplaats naar houten tuinschuren en, jawel hoor, op de verschillende websites die ik hierna bezocht, kwamen opeens allemaal advertenties voor houten tuinschuren voorbij...</div><div><br /></div><div>Nu is u vast die eerste alinea opgevallen met die wat bizarre uitwijdingen over de Volkskrant en Max Pam.</div><div><br /></div><div>Het zal mij benieuwen of ik nu advertenties ga tegenkomen voor dagbladen en een van de boekwerkjes van Max Pam.</div><div><br /></div><div>Ik beloof het u nu plechtig: dan stap ik definitief weer over naar een papieren krant.</div><div><br /></div><div>De Volkskrant, dat dan weer wel, ja.</div></div>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-55405743528064800902020-04-01T17:02:00.000+02:002020-04-01T17:02:06.114+02:00Een nare droom<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqq6-P3IOgU3RdAzX2-yvft_FrX877A8c6uPCgFy7p1H4J7kXwnW7Pd3fel_NnPwp_hF2V24Ltmxth7bjOImUHnVxLpv7IWuXk_93r2I8ARls_JKHCbEp39DqNvbDY5rhaLERMkHNaQP8/s1600/droom-stikken.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="315" data-original-width="601" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqq6-P3IOgU3RdAzX2-yvft_FrX877A8c6uPCgFy7p1H4J7kXwnW7Pd3fel_NnPwp_hF2V24Ltmxth7bjOImUHnVxLpv7IWuXk_93r2I8ARls_JKHCbEp39DqNvbDY5rhaLERMkHNaQP8/s400/droom-stikken.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Het overkomt me al jaren. Regelmatig word ik ergens in de vroege ochtend wakker op een moment dat ik in mijn slaap de ervaring heb dat ik dreig te stikken. Het kan allerlei redenen hebben: ik lig in het water, ik lig in een ziekenhuisbed, ik ben aan het vallen.<br />
<br />
Het is altijd een droom.<br />
<br />
Een nare.<br />
<br />
Ik spring letterlijk in één keer ons bed uit en realiseer me op dat ogenblik dat het weer zover is. Vervolgens is er een gang naar het toilet en dan kruip ik weer het bed in. Meestal val ik direct weer in slaap, maar er zijn ook nachten dat het benauwde gevoel in mijn borst blijft hangen en ik wakker blijf en het ochtendlicht langzaam de slaapkamer zie binnenkomen.<br />
<br />
In de loop der jaren ben ik eraan gewend geraakt en ik maak me ook niet meer zo druk. Ik weet dat ik niet zal stikken alhoewel mijn lijf allerlei alarmbellen laat rinkelen. De paniek, die me in mijn vroege jaren nog wel eens overkwam, is voorbij. Ik blijf rustig in bed liggen. Morgen weer een nacht. Dan slaap ik meestal weer prima.<br />
<br />
Inmiddels weet ik ook dat het gevoel te stikken ingewikkelder in elkaar steekt dan alleen als het gevolg van een vervelende droom. Het is namelijk echt zo dat mijn tong mijn luchtweg blokkeert en iets in mij mijn lijf overeind laat komen. Anders zou ik echt stikken.<br />
<br />
Ik lijd aan apneu.<br />
<br />
Een kwaal waarbij de tong tijdens de slaap in het keelgat glijdt en zo de hele boel blokkeert. Een combinatie van overgewicht en ouder worden, waardoor de spieren en huidlagen wat minder strak gespannen staan. Snurken is daar ook een symptoom van: de tong blokkeert dan nog niet volledig, maar de ademhaling wordt een luidruchtig gebeuren omdat de luchtstroom zich door een steeds nauwer gaatje moet persen. Totdat de tong dus helemaal naar achter glijdt.<br />
<br />
Om die reden slaap ik sinds enkele jaren met een masker op en blaast er door dat masker lucht in mijn gezicht en mond, zodat de luchtwegen geopend blijven. Helaas ben ik een halstarrig mens, zodat ik tijdens mijn slaap het masker afzet en keurig ophang aan het haakje. Ik ben me hier nooit van bewust, maar het gebeurt. Het zij zo: ik heb verder geen klachten.<br />
<br />
Maar nu Corona.<br />
<br />
Ik lees en hoor de verhalen over de aantasting van de longen. Van de enorme benauwdheid. Van het gevecht om lucht…. En ik herinner me mijn dromen.<br />
<br />
Daar krijg ik het dus spaansbenauwd van.<br />
<br />
Want ik ben de afgelopen decennia al honderden keren bijna gestikt. Ik herinner me de paniek van het begin: waarschijnlijk door hyperventilatie leverde het gevoel van gebrek aan zuurstof de verdere nacht een paniekerig rondlopen op. Hele nachten bracht ik soms door in de huiskamer of, tijdens vakanties, rondlopend over een slapende camping.<br />
<br />
Die paniek is gelukkig over. Ik leerde te weten dat ik op mijn lijf kan vertrouwen. De hyperventilatie verdween. Het bleef steeds meer beperkt tot het verschrikt mijn bed uitspringen en, na een toiletgang, weer verder slapen.<br />
<br />
En toch lijkt het nu wel of de droom geleidelijk aan in het geheugen van mijn lijf is geslopen, want de verhalen over de benauwdheid bij corona-slachtoffers roepen een bijna fysieke herinnering bij me op. Met dit verschil: in geval van een coronabesmetting is er een virus dat de controle over mijn lijf zal overnemen.<br />
<br />
Dat verlies aan controle, dat is de basis van mijn angst. Overgeleverd worden aan een onzichtbaar wezen en dit machteloos ondergaan. <br />
<br />
Een nare droom….<br />
<br />
Maar het gebeurt overal…<br />
<br />
En het komt steeds dichterbij...<br />
<div>
<br /></div>
Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-4424344363725131392020-03-01T13:58:00.000+01:002020-03-01T13:58:02.843+01:00Beeldenstorm<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoWlNBSJ6oebUPhaJSFSrX5-x7xpKIUctwyj8xAth90fCLSCO_VguzhUhiSiu85eoXBuXG0DAOh2hEpvkYqDVWb8NA6Zs00vWp7OOj-UFjWdhhpa1PI0LfWS-e_wIBQ7EH7BN1krqdvHU/s1600/gezichtsbedrog.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="162" data-original-width="260" height="199" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoWlNBSJ6oebUPhaJSFSrX5-x7xpKIUctwyj8xAth90fCLSCO_VguzhUhiSiu85eoXBuXG0DAOh2hEpvkYqDVWb8NA6Zs00vWp7OOj-UFjWdhhpa1PI0LfWS-e_wIBQ7EH7BN1krqdvHU/s320/gezichtsbedrog.png" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Vanmorgen was een interessante ochtend. Voor mij in ieder geval.<br />
<br />
Ik zal mij verklaren.<br />
<br />
Ik zou mijn vader halen om samen naar de kerk te gaan. Mijn vader is hoogbejaard, slecht ter been, erg doof, bijna blind en het waaide behoorlijk. Geen weer om deze man achter een rollator de 500 meter naar ons kerkgebouw lopend te laten afleggen.<br />
<br />
Ik stond dus rond 9.00 uur voor zijn flatgebouw en belde aan. Geen reactie. Nog een keer. Geen reactie. Dit is vreemd. Mijn vader is een neuroot als het om tijd gaat en hij zou dus, hem kennende, zeker al een half uur met zijn jas aan in zijn huiskamer moeten zitten, klaar om overeind te springen als de bel gaat.<br />
<br />
Dat gebeurde niet.<br />
<br />
Ik belde nog een derde keer aan, maar wachtte het eigenlijk al niet meer af. Ik stiefelde de trap op naar de eerste etage waar het appartement van mijn vader zich bevindt. De voordeur bleek afgesloten en, meestal het teken dat hij het huis heeft verlaten, ook met het extra veiligheidsslot bovenin de deur.<br />
<br />
Ik werd boos.<br />
<br />
Toegegeven, ik was iets verlaat geweest maar nog altijd ruim op tijd voor de kerkdienst. Hij had dit natuurlijk niet afgewacht en was toch lopend op pad gegaan.Eigenwijze man en daar stond ik dan met mijn goede gedrag. Voor niks.<br />
<br />
Ik stormde naar beneden en reed met mijn auto in 3 minuten naar ons kerkgebouw. Binnen vroeg ik een aantal aanwezigen of ze mijn vader al hadden gezien.<br />
<br />
Niemand had hem gezien.<br />
<br />
Ik stormde de trap op naar de kerkzaal (deze bevindt zich op de 1e etage). Ik keek in de nog lege ruimte en kon mijn vader nergens ontdekken.<br />
<br />
Ik weer terug naar mijn auto. Op de parkeerplaats kwam een stel op de fiets mij tegemoet en zij hadden precies het pad gevolgd dat mijn vader had moeten afleggen. Ze ontkenden echter mijn vader te hebben gezien.<br />
<br />
Nu maakte mijn irritatie plaats voor ongerustheid. Hij zou toch niet met rollator en al in de bosjes zijn geblazen? Als hij eenmaal op de grond lag, zou hij met geen mogelijkheid nog overeind kunnen komen.<br />
<br />
Ik holde dus het pad naar zijn flatgebouw af en keek ondertussen in de bosjes aan de zijkant van het pad.<br />
<br />
Geen omgeblazen bejaarde man.<br />
<br />
Ik piekerde. Zou hij het bovenslot ook gebruiken als extra slot voor de nacht? In dat geval was hij helemaal het huis niet uit geweest en lag hij ergens op de grond of, laat dit niet waar zijn, zieltogend in zijn bed.<br />
<br />
En mijn vader kennende, zou hij de sleutel van het bovenslot in het slot laten zitten, zodat hij hem alleen maar weer hoefde om te draaien. Maar dan kon ik het slot van buiten onmogelijk openen.<br />
<br />
Met een hoofd vol doemscenario's reed ik weer met mijn auto terug naar het flatappartement van mijn vader. Ik besloot om zonder meer "112" te bellen als ik de voordeur niet geopend kreeg.<br />
<br />
Ik opende het gewone slot en stak de sleutel in het bovenslot. Dat bleek, gelukkig, geen probleem en ik draaide het open. Toen ik de voordeur opende, zag ik in één oogopslag zijn rollator in de hal staan.<br />
<br />
Hij was dus thuis.<br />
<br />
Ik opende de huiskamerdeur en keek in het stomverbaasde gezicht van mijn vader. Hij zat, in zijn pyama, in zijn stoel.<br />
<br />
"Wat kom jij nou doen?"<br />
<br />
"Eh...ik zou je toch komen ophalen om samen naar de kerk te gaan?"<br />
<br />
"Ja, natuurlijk, maar het is net 8.00 uur geweest..."<br />
<br />
Hij hield zijn horloge omhoog en, inderdaad, volgens dit klokje was het 8.00 uur en bovendien was de geschiedenis tot stilstand gekomen. Hij bleek niet te lopen.<br />
<br />
"Ik wilde je net bellen want ik heb zo slecht geslapen vannacht...ik duik maar liever nog even mijn bed in..."<br />
<br />
"Heb je me net niet horen bellen?"<br />
<br />
"Ik vond het al zo vreemd. Ik dacht dat de telefoon overging, maar ik was steeds te laat..."<br />
<br />
Enfin.<br />
<br />
De kerkdienst ging volkomen langs ons heen. Mijn vader dook zijn bed in en ik had, voor een zondagochtend, al heel vroeg mijn kopje koffie te pakken. Mijn meditatie van deze ochtend betrof de beelden die zich in mijn hoofd vormen en mij, in ieder geval vanmorgen, consequent op het verkeerde been hadden gezet. En dit, terwijl diezelfde beelden, als zodanig, steeds heel goed leken te kloppen met de signalen die ik kreeg. Maar ook mijn vader had consequent, op basis van signalen, in het verkeerde verhaal geleefd deze ochtend.<br />
<br />
Zoals ik al zei: het bleek een interessante ochtend.<br />
<br />
<br />Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-79587783450190132392020-02-08T16:02:00.001+01:002020-02-08T16:03:39.864+01:00Beschaving<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIO3aR3-A-5gd3S20uTB4kryzm_JE5hLtYqOQgT9rruXi77ZnA3GpxeDXmF8cP1fCMlKhQ3Jc90VyZ9r7O9dgxCBXE2cVwRaPDVbQLUwF1oV9Y9uIEBg7DuU88UgsMoVYuNP-53IlsoIk/s1600/civilization.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="840" data-original-width="518" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIO3aR3-A-5gd3S20uTB4kryzm_JE5hLtYqOQgT9rruXi77ZnA3GpxeDXmF8cP1fCMlKhQ3Jc90VyZ9r7O9dgxCBXE2cVwRaPDVbQLUwF1oV9Y9uIEBg7DuU88UgsMoVYuNP-53IlsoIk/s400/civilization.jpg" width="246" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Ik ben nooit zo'n spelletjesmens op de computer geweest. Laten we maar zeggen dat ik al snel ontdekte dat ik in de digitale wereld net zo onhandig was als in de werkelijke. Kan ik in de werkelijke wereld geen bal goed raken of terugslaan, in de digitale wereld lijkt mijn manier van autorijden op een kamikazeactie pur sang. Wat het veelal ook wel is. Het spel duurt bij mij nooit zo lang. Ook dat geldt voor zowel de digitale als de werkelijke wereld.<br />
<br />
Er zijn wel een paar uitzonderingen. Ik vind bijvoorbeeld simulatiespelen leuk om te doen. Zo speelde ik een tijdlang redelijk fanatiek "Civilization". In dit spel wordt de ontwikkeling van de menselijke beschaving nagespeeld en krijg je de opdracht om met één van de volkeren die de wereld kent, een beschaving op te bouwen.<br />
<br />
Dat begint ergens in de steentijd en geleidelijk aan rol je verder en verder. Onderweg ontwikkel je nieuwe inzichten en ontdek je steeds meer mogelijkheden: het vuur, het wiel, het schrift en ga zo maar door totdat je je opeens in de ruimte bevindt en een heel ruimtestation in elkaar knutselt. Omdat de ontwikkelaars blijkbaar weinig fantasie hadden, is dit dan ook direct het einde van het spel: het gaat niet verder dan we ons kunnen voorstellen.<br />
<br />
Belangrijk onderdeel van het spel is enerzijds het voortdurend uitbreiden van je territorium, en daar kom je andere spelers tegen. Maar ook het tevreden houden van je onderdanen: het spel gaat ervan uit dat jij de verlichte leider bent met zo'n beetje het eeuwige leven (in ieder geval totdat het ruimtestation is gebouwd, maar dan zijn we, volgens onze bekende tijdlijn, toch al snel zo'n 10.000 jaar verder).<br />
<br />
Ik hoor u denken, mijn waarde lezers, waar gaat dit naartoe?<br />
<br />
Ik moest aan dit alles denken door alle berichten uit het land van de onbegrensde mogelijkheden. Waar het dus momenteel mogelijk is dat de democratie wordt opgeofferd aan angstig en dommig partijbelang en het ego van een merkwaardig blonde rauwdouwer.<br />
<br />
Het land waar de president zo ongeveer alle afspraken over fatsoen en degelijkheid aan zijn laars lapt en die nota bene ook nog volle zalen met enthousiast juichende onderdanen treft. Een man die zichzelf zo'n beetje het beste vindt dat de mensheid had kunnen gebeuren en ondertussen alles en iedereen op een ongekende wijze schoffeert. Een man die vindt dat hij, omdat hij democratisch is gekozen, alle democratische spelregels aan zijn laars mag lappen.<br />
<br />
En onderdanen die dit allemaal nog prachtig vinden ook...<br />
<br />
Een absoluut monarch. Een theocratische tsaar. Een despoot....<br />
<br />
We zien het voor onze ogen gebeuren.<br />
<br />
Waarom doet dit alles mij zo denken aan het spelletje Civilization?<br />
<br />
Eén van de ontwikkelingen die je door<span style="font-family: inherit;">maakt, </span>is dat jouw beschaving nieuwe regeringsvormen ontdekt: van despotisme naar <span style="background-color: white; color: #222222;"><span style="font-family: inherit;">monarchie, communisme, republiek, democratie.... </span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #222222;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; color: #222222;"><span style="font-family: inherit;">Al spelend ontdek je al snel dat deze ontwikkeling vaak belangrijke beperkingen met zich meebrengt. Zo kan je, vanuit het spel besluiten, om een land aan te vallen, maar, als het volk zeggenschap krijgt, kan dat dus domweg door hen geweigerd worden. </span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #222222;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; color: #222222;"><span style="font-family: inherit;">Je ontdekt ook al snel dat je de beste winkansen in het spel hebt als je terugkeert naar het despotisme. </span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #222222;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; color: #222222;"><span style="font-family: inherit;">En omdat je dan sneller wint, is het volk sneller tevreden en wordt je door hen toegejuicht... Dan begrijp je dat je na 10.000 jaar nog steeds de touwtjes in handen hebt.</span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #222222;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; color: #222222;"><span style="font-family: inherit;">En ja...Civilization is een Amerikaans spel...</span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #222222;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white;"><span style="color: #222222; font-family: inherit;">En ja, onze despoot aan de andere kant van de oceaan is aan de winnende hand. Althans, voor zijn eigen volk. Tenminste, voor hen die voor hem </span><span style="color: #222222;">applaudisseren</span><span style="color: #222222; font-family: inherit;">.</span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="color: #222222; font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white;"><span style="color: #222222; font-family: inherit;">O ja, ook dat is een mogelijkheid om Civilization te winnen: alle andere volkeren op aarde vernietigen... </span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #222222;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; color: #222222;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-35035065935700221382019-11-16T13:34:00.000+01:002019-11-16T13:34:07.909+01:00Hoor wie klopt daar, kinderen ...?<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyMYt4x_8v_VlKrT4d_qRtfDvPq_WLqs0GldYxEBBT6Tr1MV-e7NZu5h0ChI1ZAFlCFihKP2H1d_3W6ourhn8hRmPPfkisayg4Y8j4vYsy2-B9KyAhvUU2Ke1H0vVTMaMFLzNQdY_Q2Og/s1600/Sinterklaas+in+Castricum.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="423" data-original-width="604" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyMYt4x_8v_VlKrT4d_qRtfDvPq_WLqs0GldYxEBBT6Tr1MV-e7NZu5h0ChI1ZAFlCFihKP2H1d_3W6ourhn8hRmPPfkisayg4Y8j4vYsy2-B9KyAhvUU2Ke1H0vVTMaMFLzNQdY_Q2Og/s400/Sinterklaas+in+Castricum.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Sinterklaas op een school in Castricum, plm. 1962</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Ik was niet van plan om over Zwarte Piet te schrijven, maar een artikel in de Volkskrant bracht me op andere gedachten. Het artikel was een interview met Peter Lambert uit Castricum die na dit jaar stopt met de rol waar hij zich 12 jaar lang met hart en ziel voor heeft gegeven: de hoofdpiet.<br />
<br />
Hij mag niet meer zwart zijn.<br />
<br />
Maar meer nog: hij voelt dat hij de tijdgeest niet meer kan keren en heeft daarom besloten om een stap terug te doen. Zonder bitterheid of wrok: hij staat achter de man die hem volgend jaar gaat opvolgen, maar deze zal een roetveegpiet zijn en niet langer zwart.<br />
<br />
Ergens vermoed ik dat als de vorige alinea over enkele tientallen jaren nog eens wordt nagelezen, er een diepgravende studie nodig zal zijn om nog enig begrip te krijgen voor wat hier nu eigenlijk staat.<br />
<br />
Maar goed.<br />
<br />
Dat is niet de rede dat ik hierover wilde schrijven. Dit komt door een opmerking die in het interview wordt gemaakt:<br />
<br />
"<span style="background-color: white; color: #111111;"><span style="font-family: inherit;">Zijn oude kustdorp van pakweg veertig jaar geleden, is veranderd in een forensengemeente met ruim 35 duizend inwoners. Er is nu een ‘oud-Castricum’ en ‘nieuw-Castricum’. Het oude Castricum, dat is de Dorpsstraat met zijn kerktoren. Dat zijn de ‘Borstjes, de Beentjes en de Kerkhoffies’. In het nieuwe Castricum staan de nieuwbouwwoningen. Bevolkt door stedelingen op de vlucht voor de oververhitte huizenmarkt."</span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #111111;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; color: #111111;"><span style="font-family: inherit;">Dit is een bijzondere...</span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #111111;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; color: #111111;"><span style="font-family: inherit;">Ik ben in 1962 geboren in Castricum. Ik ben dus ongeveer een leeftijdsgenoot van Peter Lambert (hij is 61, ik ben 57 jaar oud). Mijn ouders waren afkomstig uit Amsterdam, wanhopig op zoek naar een betaalbare woning in een tijd dat er nauwelijks woningen voor starters waren. En ja, ik herken de Castricumse namen: Beentjes, Borstjes en Kerkhof...</span></span><br />
<br />
Er wordt hier een (schijnbare) tegenstelling beschreven die dus al ruim 40 jaar bestaat: de oorspronkelijke dorpelingen versus de nieuwkomers uit de stad.<br />
<br />
Het verschil is alleen...het werd in de periode dat ik opgroeide in dit dorp aan de kust, niet als tegenstelling ervaren. De wijken om het oude dorp heen vulden zich met mensen die afkomstig waren uit Amsterdam. En de meest mannen (zo was het in die tijd nog wel), werkten nog altijd in deze stad. En we vierden gezamenlijk de intocht van Sinterklaas en we zongen vol overtuiging over zijn knecht, zo zwart als roet...<br />
<br />
Er was wel iets anders. Ik kan me niet herinneren dat er op mijn lagere school ook maar één kindje rondliep dat niet blank van huidskleur was. Er was er wel ééntje met vuurrood haar, Robert Bouman en tjonge, die heeft het geweten...Toen ik na 12 jaar van het dorp verhuisde naar de stad, Gouda, trof ik op de middelbare school één jongen die een donkere huidskleur had: een Molukse jongen uit Moordrecht.<br />
<br />
Het is geen kwestie van een "oud-Castricum" en een "nieuw-Castricum". Dat is volstrekte nonsens want deze vermenging van mensen die oorspronkelijk uit het dorp afkomstig zijn en mensen die uit de stad kwamen, bestaat al ruim 50 jaar in Castricum. Er wordt hier een tegenstelling gecreëerd die helemaal niet bestaat. De hele discussie rond zwarte Piet heeft ook niets met tegenstellingen te maken: ze is het gevolg van het simpele feit dat door de tijdgeest onze samenleving is veranderd. We delen onze steden en dorpen met mensen die van over de hele wereld komen. Mensen die afkomstig zijn uit onze vroegere koloniën, mensen die we naar Nederland hebben gelokt omdat we arbeiders nodig hadden en mensen die het gewoon verkozen om in Nederland te komen wonen.<br />
<br />
Kortom, zoals geschiedenis gaat en haar sporen in ons heden achterlaat. Kortom, de tijdgeest...<br />
<br />
Zoals ook de stedelingen in Castricum zich mengden met de oorspronkelijke dorpsbewoners, gedurende alreeds ruim 50 jaar.<br />
<br />
Het beeld dat wordt geschetst van de vroegere samenhorigheid, is vooral gebaseerd op een vals sentiment ("Vroeger had je één tennisvereniging, nu twee..."). Ik zat indertijd op een openbare lagere school (<i>de Sokkerwei</i>) en naast onze school was een school met de bijbel. Na schooltijd zocht ik met mijn vriendjes soms de leerlingen van die andere school op en volgde er een zielig potje schelden over en weer... En graaf eens een spaatje dieper naar de geschiedenis van bijvoorbeeld de verschillende voetbalclubs...het zijn er echt vele, ook toen er nog nauwelijks een stedeling in Castricum woonde: vooral gebaseerd op religieuze identiteit...<br />
<br />
Wat overigens ook wel weer prettig was, want tegen wie moest je anders voetballen? Dat vervolgens een ieder zijn eigen club weer de beste vond...Tja...<br />
<br />
Verschillende groeperingen in leefgemeenschappen, stedelingen/ dorpelingen; Rooms Katholiek/ protestants; werkvolk en studiebollen, het is van alle tijden en zijn zeker geen vanzelfsprekende bron van grote tegenstellingen en onderlinge haat en nijd. Het verschijnsel an sich kan dus nooit de oorzaak zijn van de huidige spanningen, maar wel de manier waarop we zelf met "die ander" omgaan en over hen denken en spreken.<br />
<br />
De bal ligt echt bij mij zelf...<br />
<br />Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-59535363604452671582019-09-18T22:42:00.001+02:002019-09-18T22:42:19.315+02:00Goudkoorts<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzbPuARqf6I1p9jJsECXCjvqAXpkyR3OVXWbDvoGNehyphenhyphen0bZN6-r2nSxLPh3HES9OJwClogtzzgJWfHAGAARvYRHxQULU8W7M-AUd8V4oWJBSe9NNFgIh2MGtiTOhvWfwGQ7_gEwJZXPkU/s1600/Neeltje+Pater.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzbPuARqf6I1p9jJsECXCjvqAXpkyR3OVXWbDvoGNehyphenhyphen0bZN6-r2nSxLPh3HES9OJwClogtzzgJWfHAGAARvYRHxQULU8W7M-AUd8V4oWJBSe9NNFgIh2MGtiTOhvWfwGQ7_gEwJZXPkU/s640/Neeltje+Pater.jpg" width="480" /></a></div>
<br />
<br />
Het is een eenvoudige grafsteen met daarop de namen van Cornelis Cornelis Schoon en Neeltje Cornelis Paater. De laatste ligt in het graf als "zijn huisvrouw".<br />
<br />
Vergeet Cornelis Schoon.<br />
<br />
Neeltje Pater, daar gaat het over.<br />
<br />
Al eeuwen...<br />
<br />
Bij haar overlijden in 1789 was zij waarschijnlijk één van de rijkste vrouwen van het westelijk halfrond. Ze was op huwelijkse voorwaarden met Cornelis Schoon getrouwd, dus zijn familie kreeg geen cent van het onvoorstelbare kapitaal dat Neeltje achterliet.<br />
<br />
Ze was de nazaat van één van de oprichters van de VOC. Ze was zelf, als zakenvrouw, ook actief in de handel en het doen van beleggingen. Er gaan zelfs geruchten dat ze actief betrokken was bij de kaperij. Door vererving kreeg ze ook nog eens de vermogens van enkele rijke naasten toebedeeld. Ze beheerde uiteindelijk in haar eentje het complete familiekapitaal.<br />
<br />
En dat was enorm: bronnen spreken van 4 tot 6 miljoen Hollandse guldens, 3 woningen tot de nok toe gevuld met zilver, porselein, linnengoed, sieraden, meubels en schilderijen, ruim 600.000 gulden aan Engelse effecten, VOC-aandelen en banksaldi, een stal gevuld met koetsen en een arrenslee. De inventarisatie van al bezittingen beslaat ruim 60 dicht beschreven foliovellen.<br />
<br />
Het echtpaar had geen kinderen. Neeltje Pater bepaalde in een testament dat de erfenis zou vervallen aan haar erfgenamen die als haar erfgenamen bevonden zouden worden...Bovendien, dat als de erfenis zou zijn toegewezen, deze nog 60 jaar onder beheer van de executeur testamentair zou blijven...<br />
<br />
Met deze raadselachtige teksten, zette ze een jacht op haar vermogen in die tot op de dag van vandaag nog doorsuddert.<br />
<br />
Zo werd in 1893 in Stolwijk een bijeenkomst georganiseerd door familieleden van Neeltje Pater die aanspraak meenden te maken op de erfenis. Aan de oproep in een Schoonhovense krant werd gehoor gegeven door een paar honderd mensen uit werkelijk heel Nederland. Met veel gevoel wordt het verhaal van een 50-jarige moeder uit Edam verteld die lopend naar Stolwijk was gekomen en onderweg niet meer dan een boterham en een warme kop koffie had genuttigd. De bijeenkomst eindigde in de oprichting van een vereniging die zich tot doel stelde de erfenis binnen te halen.<br />
<br />
Ook vele oplichters maakten gebruik van de hebzucht die vele mensen eigen is. Zo werd in 1896 een Goudse waarzegster veroordeelt die een arme sloeber wijs had gemaakt dat haar kaarten hem vertelden dat hij de erfgenaam van Neeltje Pater zou zijn. Natuurlijk moest hij vanaf dat moment steeds wel om allerlei redenen geld overhandigen om dichter bij het kapitaal te komen. Dat lukte uiteindelijk vooral de waarzegster.<br />
<br />
Nog in 1937 werd ook door de Algemene Synode der Nederlands Hervormde Kerk aandacht besteed aan de erfeniskwestie. Maar ook zij kwamen er blijkbaar niet goed uit.<br />
<br />
Volgens berekeningen zou het oorspronkelijke kapitaal inmiddels zijn uitgegroeid tot een miljardenerfenis. Geruchten gaan dat veel van dit geld vast staat bij de Engelse Bank. Deze hanteert als eis dat degene die aanspraak maakt op de erfenis twee bewijzen moet kunnen overleggen: 1) het onomstotelijk bewijs dat er, door de familierelatie, recht is op een deel van de erfenis en 2) het bewijs op welk deel van de erfenis aanspraak kan worden gedaan.<br />
<br />
Het is blijkbaar nog niemand gelukt.<br />
<br />
En nog steeds bestaan er verenigingen die zich verzamelen rond de hele kwestie. Tegenwoordig ontkennen ze in alle toonaarden nog op jacht te zijn naar de erfenis, maar zich vooral te verdiepen in de genealogie van de familie.<br />
<br />
Daarmee wordt en passant wel voldaan aan de eerste eis van de Engelse bank.<br />
<br />
En de oplettende lezer valt het natuurlijk op: de grafsteen laat de naam "Paater" zien en in de rest van het verhaal gaat het over "Pater".<br />
<br />
Dat klopt.<br />
<br />
Hierover gaat weer het verhaal dat de grafsteen is bekostigd door iemand die recht meende op de erfenis. Maar...dat klopte alleen als Neeltje "Paater" heette...<br />
<br />
Een eenvoudige huisvrouw...<br />
<br />
als je goed luistert, dan hoor je haar nog steeds lachen...<br />
<br />
<br />Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-19990822068783971372019-09-17T21:25:00.001+02:002019-09-17T21:25:50.504+02:00Mokumflex<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2gBPK82UguhXib6T3yhtNzX4XbFsT8iqoE1L_LALavmY1lNL-bn0T3BI1iW87C9tOixBE7TKawIl65XHJ8QpAAKg0i7VbRTrDVlz5BE20tZh2Y8do3byv7SRLPrMfqbpt5rkpW0DL1lU/s1600/flexibel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="270" data-original-width="396" height="218" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2gBPK82UguhXib6T3yhtNzX4XbFsT8iqoE1L_LALavmY1lNL-bn0T3BI1iW87C9tOixBE7TKawIl65XHJ8QpAAKg0i7VbRTrDVlz5BE20tZh2Y8do3byv7SRLPrMfqbpt5rkpW0DL1lU/s320/flexibel.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
"Goedemiddag, ik zou graag een belbus reserveren voor 17.15 uur..."<br />
"U kent de aanpassing in de algemene voorwaarden van 26 augustus 2019?"<br />
<br />
Dit antwoord was voor mij toch wat onverwacht. Ik haperde dan ook in mijn reactie.<br />
<br />
"Eh... hoe bedoelt u?"<br />
"Nou, precies zoals ik u vraag, kent u de aanpassing in de algemene voorwaarden van 26 augustus 2019?"<br />
<br />
De man was onverstoorbaar.<br />
<br />
Ik moest bekennen dat ik geen idee had waar de man het over had.<br />
<br />
"U bent dan zeker ook niet geregistreerd?"<br />
<br />
Ik legde de man geduldig uit dat we net een wandeling van zo'n 25 km in onze benen hadden en dat we, volgens de wandelgids, bij het eindpunt de belbus konden bestellen, zodat we naar het station konden worden gebracht.<br />
<br />
De man was op geen enkele manier onder de indruk van mijn verhaal. Voor hem gold slechts één ding: de aanpassing in de algemene voorwaarden van 26 augustus 2019...<br />
<br />
"U heeft hierover zelfs een mail ontvangen!"<br />
<br />
Ik legde hem, nog steeds geduldig, uit dat we helemaal niet uit deze streek kwamen en dat volgens mijn idee openbaar vervoer bedoeld was voor het vervoer van mensen in het algemeen.<br />
<br />
De man kende geen varianten in zijn verhaal en had duidelijk nog geen cursus klantvriendelijkheid gevolgd. Op geen enkele manier liet hij blijken het ook maar enigszins vervelend te vinden dat het zo liep.<br />
<br />
Of eigenlijk misliep.<br />
<br />
Maar ja, die algemene voorwaarden he?<br />
<br />
Ik begon te begrijpen dat ik niet verder zou komen met deze zichzelf herhalende regelneef. Voor hem was de wereld uitermate overzichtelijk: een verwijzing naar de algemene voorwaarden, zoals deze waren aangepast op 26 augustus 2019, volstond. Hij had zijn werk gedaan.<br />
<br />
Ik nam op weinig gepaste wijze afscheid en verbrak de verbinding.<br />
<br />
Het mooiste moet nog komen: deze oplossing voor openbaar vervoer in landelijk gebied, noemt Amsterdam...mokumflex.<br />
<br />
Eh??Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2262976489743201240.post-71435362217530574112019-09-14T20:34:00.001+02:002019-09-16T11:15:52.459+02:00Herinneringsbos<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-6a-TSU0eQBIGkiYzkqRUO54pFP3Z1dBeoYVgdy5H-p6Ea96W0flque6hWXkF36YCwoSHmxzxVztypIfHDBvOfWdPORHc1cJUW0ssEr04HJBtG3wssfcBOjyowa9xn6nMGkbOeHvsdBM/s1600/DSC01292.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-6a-TSU0eQBIGkiYzkqRUO54pFP3Z1dBeoYVgdy5H-p6Ea96W0flque6hWXkF36YCwoSHmxzxVztypIfHDBvOfWdPORHc1cJUW0ssEr04HJBtG3wssfcBOjyowa9xn6nMGkbOeHvsdBM/s400/DSC01292.JPG" width="300" /></a></div>
<br />
Vanmiddag hebben we de as van mijn moeder verstrooit.<br />
<br />
Tot voor enkele jaren geleden organiseerde het KWF jaarlijks een moment dat familieleden van mensen die geveld zijn door kanker, een boom konden planten als herinnering. Dit is in de loop der jaren uitgegroeid tot een waar bos, vlakbij Dronten: het Koningin Wilhelminabos. Sinds 2015 is deze jaarlijkse herinneringsdag niet meer georganiseerd.<br />
<br />
In 2012 hebben we in dit bos een boom gepland voor mijn schoonmoeder, in 2009 overleden aan de gevolgen van kanker en voor mijn zusje, in 2000 overleden. Omdat deze plek de meest tastbare omgeving voor herinnering aan mijn zusje is, koos mijn vader voor het verstrooien van de as van mijn moeder in dit bos.<br />
<br />
Via borden werden we verwezen naar de plek waar in 2012 de bomen zijn gepland. Uiteraard was het inmiddels een dichtbegroeid perceel.<br />
<br />
Het was gelukkig prachtig zonnig weer.<br />
<br />
We zijn een stukje het bos ingelopen en op een kleine open plek verstrooiden we de as. Het was eerder verstillend dan emotioneel. We zagen de as neervallen op de grond en ook een lichte sluier die door de wind zachtjes werd meegevoerd.<br />
<br />
Langzaam drong het tot ons door.<br />
<br />
In de wind waaide een naambordje die aan een tak was opgehangen, zachtjes heen en weer. Even verder zagen we een paar klompjes die in een boom waren opgehangen. Vlakbij het pad had iemand een zelf gemaakte beeldje van een paddenstoel neergezet, onder een tekst dat op een glazen paneel was gegraveerd. Overal zag je herinneringen.<br />
<br />
Het bos fluisterde de verhalen.<br />
<br />
En daar waaierde de as van mijn moeder.<br />
<br />
Op zoek naar de boom die ooit door haar was gepland voor haar dochter.<br />
<br />
Het verhaal is nog niet af...Erik Zwarthttp://www.blogger.com/profile/08616880852743634631noreply@blogger.com0