Idee!

Knipper met je ogen of kijk even de andere kant op en kijk dan nog eens.

Heel goed.

Ja, het klopt, bij die linker voorband (of rechts, in de kijkrichting), daar zie je iets vreemds. Als je je blik nog een klein beetje omhoog beweegt, dan begin je het te begrijpen: daar staat iemand. Vrijwel onzichtbaar omdat hij zichzelf heeft gecamoufleerd. Het best kan je nog de schoenen zien, onder aan de band. Vandaar uit wordt het hele plaatje opeens zichtbaar.

Zo voel ik me momenteel. We, mijn zoon en ik, hebben een idee. Ik denk een goed idee. Wat dat idee is, dat hou ik nog even voor me. Vandaag ben ik de hele dag met mijn zoon op stap geweest. Om het idee te onderzoeken. Kijken of we het idee handen en voeten kunnen geven. Dat gaat nog wel even duren. We zullen, als we hiermee door gaan, met heel wat mensen in gesprek moeten: gemeente, de belangenvereniging, de kamer van koophandel, deskundigen, leveranciers en, wie weet, uiteindelijk misschien wel met de bank.
Het idee is nog voor niemand zichtbaar. Dat wil ik ook even zo houden. Ik hou me dus gedeisd. Maar ik zal wel met al die mensen in gesprek moeten. Over ons idee. Zonder dit idee weg te geven. Dat is spannend. Een goede waarnemer ziet misschien op enig moment de contouren. Ik weet echter dat de meeste mensen niet zulke goede waarnemers zijn. Die zien alleen wat ze willen zien. Dat komt me nu ook wel goed uit.

Ondertussen ben ik met mijn zoon aan de slag. Met ons idee. En, wie weet, ontstaat uit het voor jullie bekende plaatje, opeens een nieuw plaatje. Iets dat er eerder nog niet was. Iets moois. Dat was dan ooit ons idee....