Het begon dit voorjaar.
We werden overspoeld met aanbiedingen voor een overstap naar een nieuwe provider. Met glasvezel! Internet zou stabieler en (nog) sneller worden.
Dat glasvezel zou na de zomer worden aangelegd in onze wijk.
We mochten ons gelukkig prijzen.
De folders belandden zonder uitzondering in de oud-papierbak.
Afgelopen week verschenen de mannen in de wijk. Met graafmachines. Met enorme rollen dun draad. Met vrachtwagentjes. Een enorme bedrijvigheid.
O ja, glasvezel.
En met de mannen, verschenen ook weer de folders in de bus. Want ja, dit was een unieke kans om mee te kunnen liften naar de toekomst.
Voor een kleine € 50,- per maand.
Als ik door de wijk loop, zijn de stigmata duidelijk zichtbaar. Voor de voordeur van de mensen die overgaan op het nieuwe snelheidswonder, steekt een dun draadje omhoog uit de grond. Ik schat dat tot nog toe zo'n 25 tot 30% van de bewoners de overstap gaat maken.
We wonen in een redelijk verjongende wijk met gezinnen die opgroeiende kinderen huisvesten. Ik was dus wat verbaasd en besloot me er toch eens in te verdiepen.
De folders met schreeuwerige teksten, bleken afkomstig van aanbieders die ik niet ken: delta, online, kliksafe en een aanbieder die bekend is omdat ze nooit voorop liep in innovatie en snelheid: caiway, de lokale kabelexploitant.
Ik miste de grote jongens en daardoor ook mijn eigen aanbieder: KPN.
Ik besloot om eens met deze provider contact te leggen.
Na de onvermijdelijke keuzemenu's en het langzaam en goed gearticuleerd inspreken van mijn vraag, waarop aansluitend nog een keuzemenu, kwam ik dan terecht bij Frank. Frank bleek van vlees en bloed en gespeend van ieder vermogen om vragen te doorgronden. De wereld bleek voor Frank te bestaan uit het voorlezen uit standaardreacties op de meest gestelde vragen.
Mijn vraag was of ik nu, als ik over wilde gaan op glasvezel, gedwongen was om mijn abonnement bij KPN op te zeggen (en daarmee mijn emailadressen die ik en mijn vrouw al jaren gebruiken en zo nog wat ongemakkelijke gevolgen)? Of had ik gemist dat KPN gewoon glasvezel aan zou bieden in onze wijk?
Frank begon maar eens mijn postcode op te vragen en het huisnummer. Mijn achternaam en geboortedatum vond hij ook nog belangrijk om te weten en ja, ik bleek te bestaan in de KPN-database.
Mijn opmerking dat het mij een raadsel was waarom voor een algemene vraag als deze zo nadrukkelijk de identiteit van iemand moet worden vastgesteld, werd door Frank genegeerd.
"Ja, zo hebben we het in Nederland geregeld...", begon Frank als reactie op de door mij gestelde vragen.
Ik vroeg me af wat we in Nederland hebben geregeld? En wie zijn "wij"?
Frank legde mij geduldig uit dat de aanleg van glasvezel is bekostigd door de genoemde exploitanten en dat zij daarom "dus" 2 jaar het alleenrecht hebben om abonnementen af te sluiten.
"Maar, beste Frank, betalen de abonnees niet gewoon de aanleg van het glasvezelnet met hun abonnementsgelden? Het is toch hooguit een voorfinanciering? Is dit vrije markt?"
Frank herhaalde futloos dat "we" dit nu eenmaal zo hebben geregeld.
Dat "wij" begon mij toch wel te intrigeren, maar ik begreep ook wel dat Frank aan de grenzen van zijn mogelijkheden was gekomen. Ik dankte hem voor zijn antwoorden, waarop Frank met hernieuwde energie vroeg of ik nog andere vragen voor hem had? Hij schrok er zelf een beetje van, maar deze vervolgvraag was er nu eenmaal ingeramd in de cursus "klantvriendelijkheid".
Toch enigszins gespannen wachtte hij op mijn reactie, maar ik stelde hem gerust: ik wenste hem nog een mooie zaterdag.
Voorlopig bewandelen we maar het zandpaadje van glasvezelvrij-internet.
Alhoewel...
ik bedacht me opeens dat als zo'n 25 tot 30 % van de bewoners van onze wijk de overstap naar de nieuwe snelweg zouden maken, het zandpaadje wellicht toch ook meer capaciteit zou krijgen.
Leve de glasvezelkabels!
