vrijdag 25 november 2016

Gewoon boos.




"Iedereen is boos! Studenten, ouderen, ouders van kinderen....echt, iedereen is boos."

Daar werd ik toch wel even stil van. Ik keek mijn vrouw van opzij aan:

"Hoeveel boze mensen heb jij vandaag ontmoet?"

Ze haalde haar schouders op.

"Ben jij overigens boos?"

Dat was ze niet. Ik keek wat mismoedig voor me uit.

Ik ook niet.

Ik moet toch iets missen. Ben ik dan blind of doof of gewoon een sukkel? Ik kon het geen van alle echt uitsluiten....maar mijn vrouw? Ik keek nog even steels naar het televisiescherm, maar Paul Witteman meende het echt. Fascinerend, hij had het eerder meegemaakt en toen waren Henk Spaan en Harry Vermeegen in hun televisieprogramma al tevergeefs op zoek geweest naar "de gewone man".

Dus de gewone man is boos?

Of bedoelt hij dat boosheid bij de gewone man hoort? Boos is gewoon? Nou ja, als echt iedereen boos is, dan is boosheid inderdaad gewoon. Ik kon de logica wel weer inzien. Toch leek Paul Witteman mij niet echt boos. Ook Matthijs van Nieuwkerk zat er ontspannen bij. Twee ongewone mannen. Maar....als zij niet boos zijn, dan is blijkbaar niet echt iedereen boos....

Ik bedacht me: ik was ook niet boos en ook mijn vrouw niet en wij beiden hadden de gehele dag geen boze mensen ontmoet. Dus blijkbaar zijn ook wij en al die tientallen mensen die we vandaag waren tegengekomen allemaal ongewone mensen.

Dat is wel een beetje wennen.

Ik beschouw mezelf niet als erg ongewoon. Ik ben nogal gemiddeld. Je zou kunnen zeggen, gewoon. Maar niet boos en dat zou er blijkbaar wel bij horen.

Ik begon aan te voelen dat ik er niet goed uit zou komen.

En nee, ik werd nog steeds niet boos.