Ze zal rond een uur of vier haar huis weer binnenkomen. Nadat ze haar jas heeft uitgedaan, schuifelt ze door naar de huiskamer. Gewoontegetrouw doet ze onmiddellijk de televisie aan. Deze blijft aan totdat ze rond een uur of tien naar bed gaat.
Het zal haar niet opvallen, maar als vanmiddag de televisie aangaat, krijgt ze weer beeld. Sinds de Goudse kabelexploitant enkele weken geleden de frequentie van haar zenders heeft gewijzigd, kreeg ze uitsluitend ruis te zien. Als mijn vrouw hier iets van zei, reageerde ze bevreemd en ontkende stellig dat er iets met haar televisie aan de hand zou zijn. Die ruis, dat gebeurde soms wel meer en dat ging altijd na korte tijd weer voorbij. Dit gesprekje herhaalde zich vrijwel dagelijks.
De dame is ver in de tachtig en dementerend. Mijn vrouw is wijkverpleegkundige.
Uiteindelijk heeft mijn vrouw, op een moment dat de dame in de keuken aan het rommelen was, de televisie maar goed ingesteld.
Ze heeft kind noch kraai, de dame, behalve een zus. Die woont ongeveer 30 kilometer verder en ook zij is dementerend. Dagelijks bellen de zussen elkaar en bevragen elkaar naar welke dag het is. Beiden kijken vervolgens op de opengeslagen pagina van de televisiegids die op de salontafel ligt. Ligt de gids in beide huiskamers op dezelfde datum open, dan zijn de dames gerustgesteld. Is dat niet het geval, dan levert dat nog een hele dag nerveus heen en weer gebel op totdat beide dames er uit zijn en het met elkaar eens zijn.
Onze dame gaat sinds enkele weken naar de dagopvang. Dat heeft de wijkverpleging veel moeite gekost om haar zover te krijgen. Het was namelijk iets wat ze niet kende en ze ging al jaren nergens meer naar toe. Na een voorzichtig begin, door het maken van een dagelijkse wandeling en, na enig aandringen, samen een keer met de taxi gaan kijken bij de dagopvang, stemde ze er in toe. Inmiddels zit het in haar systeem en zorgt ze dat ze klaar staat als het busje komt voorrijden. Hierdoor krijgt ze enkele dagen per week tenminste goed te eten en zijn er mensen om haar heen. De wijkverpleging houdt thuis vinger aan de pols. Zo redt ze het nog net.
Of de dagopvang behouden blijft voor mensen als deze dementerende dame, is hoogst onzeker. Het rijk verschuift de financiering naar de gemeente. De gemeente krijgt echter direct een enorme bezuiniging te realiseren. Bovendien hebben gemeentes vaak geen idee wat er allemaal op hen afkomt. Hoe weerloos deze burgers zijn. Ondanks dat ze tijdens een oppervlakkig contact nog zo helder uit de hoek komen.
Want ja, die ruis op de televisie...dat gebeurt soms wel meer en dat gaat na korte tijd altijd weer voorbij.
