In het huis zijn alle kamerdeuren dicht. Dit is ongewoon. Op de deuren zijn papiertjes geplakt die met zoveel woorden duidelijk maken dat je niet welkom bent. Van achter de deuren klinkt muziek. Over smaak valt niet te twisten en ons huis kent vele smaken.
Buiten sneeuwt het. Die enkeling die zich op straat waagt, schuifelt voorzichtig. Fietsers glibberen griezelig heen en weer en auto's rijden stapvoets.
Ik zit, noodgedwongen, in de huiskamer. Ik kan niet naar buiten en ook binnen ben ik nergens welkom.
Morgen is het Sinterklaas.
De krant verhaalt over wetenschappers die reageren op het nieuws van de bacterie die arseen in plaats van fosfor als bouwsteen had. Natuurlijk, deze wetenschappers hebben verklaart dat het allemaal onzin is. Het is nieuws is helemaal niet spectaculair. Ik moet denken aan de enthousiaste journalist die met lego poppetjes in elkaar had gezet om uit te leggen wat er aan de hand was. Het was aandoenlijk, maar enig vooruitzicht op een ontmoeting met ET kon ik er niet uithalen.
Maar blijkbaar hoeft dat ook niet meer want het was allemaal onzin.
Ook lees ik over Wikileaks en haar oprichter, Assange. Hij zit nu permanent ondergedoken omdat hij zijn leven blijkbaar niet meer veilig is. Tegelijkertijd lees ik alle groten der aarde omstandig of lacherig verklaren dat de gepubliceerde stukken niks voorstellen. Kwajejongenswerk. Niets om je zorgen over te maken. Wel gek, denk ik, dat ze het allemaal en in koor roepen. O ja, Clinton, die maakt zich boos. Maar goed, haar complete diplomatieke dienst is in zijn hemd gezet. Zij mag de komende weken zo ongeveer permanent op reis om alle oneffenheden weer glad te strijken. Daar zou ik ook van balen, zo vlak voor de kerst. En natuurlijk de Turkse premier Erdogan. Die is razend op de Amerikanen en bereid om in zijn eentje Washington te bestormen. Maar goed, die heeft natuurlijk last van de eerzuchtige opvliegendheid die middellandsezeetypen wel vaker kenmerkt.
Oeps, dat staat nu ook op internet.
En morgen is het Sinterklaas. Ook hij bestaat niet en zijn komst met Zwarte Piet is onzin. En worden weer allemaal mensen door surprises en gedichten in hun hemd gezet. En plakken en kleuren en verven vele volwassenen met hun tong uit de mond een verrassing in elkaar. En maken we naar elkaar bekend tegen welke lachwekkende, irritante en vervelende eigenschappen we zo gedurende de dag aanlopen.
En we zullen lachen.
En we zullen de kritiek wegwuiven.
Ha, ha, die Sinterklaas.
Hij bestaat toch niet.
Allemaal kwajejongenswerk.
Laten we elkaar maar niet al te serieus nemen.
Anders is het morgen oorlog in al die Nederlandse gezinnen.
