Ik moest even wachten op mijn beurt en hoorde het gesprek onbedoeld aan.
De plaats van handeling: een winkel voor huishoudelijke apparaten.
Zo'n winkel die bij de inwoners van Gouda als "goed" bekend staat. Vriendelijke verkopers, goede service, eigen reparatie-afdeling en, als je een ingewikkeld apparaat koopt, komen zij deze voor je installeren. Hier betaal je ook voor. Het winkelpubliek bestaat dan ook voornamelijk uit oudere mensen.
Daar stond ik.
De man voor me had zijn scootmobiel op de parkeerplaats gezet. Met behulp van een stevige stok was hij de winkel binnen gelopen. Hij was ontevreden. Het was nu voor de derde keer dat hij terug moest met zijn scheerapparaat. Nog geen jaar oud.
Rotding.
De verkoper probeerde te achterhalen wat er precies aan de hand was. Het apparaat viel uit. Niet altijd, maar toch wel met enige regelmaat. De volgende dag deed hij het meestal wel weer. Maar toch.
Het was een raadsel.
"U laadt hem wel voldoende en regelmatig op?"
De man keek de verkoper niet begrijpend aan. Opladen?
De verkoper legde rustig uit. Als je de stekker in het stopcontact doet, laadt de accu van het scheerapparaat op. Als je dat niet regelmatig doet, raakt de accu leeg en dan doet hij het niet meer.
De man schudde verontwaardigd zijn hoofd.
"Dat doe ik nooit...ik doe altijd de stekker in het stopcontact als ik me ga scheren..."
"En als u klaar bent, haalt u de stekker er weer uit", begreep de verkoper.
Natuurlijk.
De oude baas keek de verkoper geamuseerd aan.
De verkoper haalde diep adem. Hij deed opnieuw een poging om de man uit te leggen dat moderne scheerapparaten anders werken: je steekt de stekker alleen nog in het stopcontact om de accu op te laden. Hierna gebruik je het apparaat zonder gebruik te maken van electriciteit.
De oude baas keek de verkoper ingespannen aan. Toen begon hij zijn hoofd te schudden. De verkoper stopte afwachtend met zijn verhaal.
"Luister, er zit gewoon een snoer aan dit scheerapparaat. Als ik de stekker in het stopcontact steek, doet hij het gewoon. Meestal...mijn probleem is dat hij soms uitvalt."
De verkoper kreeg een geweldige inval.
"U bent, meen ik, komen aanrijden op een electromobiel?"
De man knikte, niet begrijpend, bevestigend.
"Die moet u 's avonds opladen door een stekker in het stopcontact te steken, nietwaar?"
Wederom knikte de man.
"Maar, als u 's ochtends wegrijdt, haalt u de stekker uit het stopcontact...en u gebruikt de scootmobiel zonder electriciteitssnoer..."
De man begon te lachen. Stel je voor, een scootmobiel die rijdt door een verlengsnoer, dat zou wat zijn...
De verkoper wachtte geduldig tot het kwartje viel.
Dat viel niet.
De man bleef de verkoper vragend aankijken.
De verkoper gaf het op. Hij keek nog eens met een kennersblik naar het scheerapparaat.
"U wilt dat we het toestel nog een keer nakijken?"
De man was opgelucht, eindelijk werd hij begrepen. Omstandig vertelde hij nog een keer over zijn klacht. En dat hij voor de derde keer dit jaar met dezelfde klacht terug moest naar de winkel.
Rotding.
