Kampioenen

Opeens fietste hij naast me en begon een heel betoog.

Ik begreep maar half wat hij zei. Het had iets te maken met dat ik teveel naar links fietste. Naar de zin van de jongen.

Hij was hooguit veertien jaar oud.

En Marokkaans.

Ik dankte hem voor de wijze les en wilde er verder geen aandacht aan geven.

Opeens werd ik omringd door drie Marokkaanse jongens. Géén idee waar ze zo snel vandaan kwamen. Eéntje ging rechts van me fietsen, de tweede reed al links en een derde kwam voor me fietsen.

Zo staken we de weg over bij het stoplicht. Ondertussen keken ze lelijk naar me en één begon me uitdagend toe te spreken.

Wat doet een mens in zo'n geval? Geen idee. Ik stopte maar even om de heren hun verhaal te laten doen. 

Het werd allemaal niet erg duidelijk. Ik fietste teveel naar links. Dat was het zo ongeveer wel. Ik dankte hen nogmaals voor de les en wilde weer verder fietsen. Dat ging hen te snel. 

Of ik wel wist wie hij was, begon de jongen voor me.

Mohammed, probeerde ik. Maar dat was blijkbaar fout. Nu begon de jongen links van mij uit te varen. Hij zou me wel even in elkaar slaan.

Hij kwam ongeveer tot mijn borsthoogte. Hij was hooguit 50 kg, ik ben ruim twee keer zo zwaar. Ieder normaal denkend mens zou dit inschatten als onbegonnen werk. Niet dit knulletje. Voortvarend begon hij me uit te leggen dat hij kampioen was. Kampioen in één of andere sport waar ik nog nooit van had gehoord en waarvan ik de naam alweer vergeten ben.

Ik ben ooit schaakkampioen van onze stad geweest. Heel lang geleden. Maar in conflicten heb ik nooit de geringste neiging om dit wapenfeit voor de voeten van de ander te gooien. Het lijkt me ook volstrekt zinloze informatie.

Omdat hij me opnieuw toeriep dat hij me wel even in elkaar zou slaan, stelde ik hem voor om dan maar te beginnen. Dan hadden we het maar gehad. 

Dat ging hem te snel.

Ik stapte nu echt weer op mijn fiets. Behulpzaam trok de jongen voor mij zijn fiets opzij. 

Ik fietste alleen verder. Achter me hoorde ik nog wat opgewonden gepruttel, maar de heren bleven verder achter me fietsen.

Kwajejongens. Meer niet.