Marktberichten

Vanmorgen nog liepen wij in Brussel. We liepen door de Marollen, een volkswijk. Op het Vossenplein wordt dagelijks een antiekmarkt gehouden.

Het was er levendig. De verkopers, ze spraken vrijwel uitsluitend Arabisch, waren vooral druk bezig met elkaar. Ze sjouwden met meubels, ze bespraken weetikveelwat en dat deden ze vurig en met veel misbaar of ze speelden een bordspel. Het publiek, veelal bewoners van de volkswijk, maar ook een enkele toerist, scharrelden tussen de chaotisch uitgestalde koopwaar door.

De koopwaar bestond meestal uit een slordig neergegooide verzameling rommel. Bakken vol met kledingstukken, serviesgoed, beeldjes en andere bric a brac. Schilderijen stonden overal opgesteld. Vaak beschadigd en eigenlijk altijd zeer kitscherig. Hier en daar had een verkoper een marktkraam, maar meestal lag de verkoopwaar gewoon op straat. Het had geregend, zodat alles vochtig was. Ook de boeken, tekeningen en schilderijen. Niemand maakte zich hier druk over.

Er werd nauwelijks iets verkocht. Een enkele keer vroeg ik naar de prijs van een object. De verkoper, als hij me al een blik waard vond, vroeg exorbitante prijzen. Ik had ergens gelezen dat afdingen verwacht werd. Maar een beeldje van weinig waarde, waar schaamteloos € 500,- voor wordt gevraagd, tja, dan begin ik niet eens aan het noemen van een lagere prijs.

Mijn camera werd niet op prijs gesteld. Verschillende verkopers spraken me afkeurend aan als ik de camera op hun koopwaar richtte. Mijn Frans was opeens erg slecht. Ik bleef naar hen glimlachen. Soms kwam er één zwaaiend op me af. Dan keek ik maar de andere kant op. Uiteindelijk dreef niemand het op de spits.

Zo'n markt is feitelijk de meest pure vorm van het kapitalisme. Verkoper en koper ontmoeten elkaar en bepalen gezamenlijk een prijs. Die prijs geeft, als het goed is, zowel de koper als de verkoper een tevreden gevoel.

Ik begrijp nu de marktberichten op de radio, wanneer wordt gezegd dat de beurs een wat depressieve dag doormaakte.

Ze waren allemaal een beetje chagrijnig en hadden eigenlijk geen zin om iets te verkopen.

Daar op de markt in de Marollen.