Grrrrrr emeente

Afgelopen week werden bij ons twee nieuwe dakkapellen geplaatst.

De oude waren kuis verrot en er moest dus echt iets gebeuren.

We hadden ons huiswerk gedaan. Vanaf 1 oktober is een nieuwe wet van kracht, zodat bij vervanging aan de voorzijde van het huis geen meldingsplicht meer bestaat. Aan de achterzijde was deze al eerder vervallen. Voor de zekerheid zond ik naar het hiervoor bedoelde mailadres van de gemeente nog even de vraag of mijn interpretatie klopte.

Nooit meer iets van gehoord.

Natuurlijk.

Waarom ben ik toch niet verbaasd over dit soort zaken?

Enfin.

De dag was daar. Voor de deur stond een grote oplegger met twee dakkapellen. Onze oude waren net van het dak getild. Toen ging de voordeurbel.

Bouw- en woningtoezicht.

Ze waren toevallig door de straat gereden.

Wij wonen midden in de wijk, uit het zicht van doorgaande routes. In de 10 jaar dat we hier wonen, nog nooit een autootje van bouw- en woningtoezicht gezien.

Inderdaad, heel toevallig.

Stiekum keken we de straat in of we ergens een gordijntje omhoog getild zagen. Maar niet dus.

Of we een vergunning hadden.

Nou, zo legden we uit, het was 1 oktober geweest. Dus dat was niet meer nodig.

Dat hoefden we de man niet uit te leggen. Dat wist hij ook wel. De meldingsplicht was vervallen. Nee, hij bedoelde een omgevingsvergunning.

Nu vielen wij even stil. Omgevingsvergunning?

Een melding hoeft niet te worden gedaan, maar er moest wel een omgevingsvergunning worden aangevraagd? Dan moet er dus blijkbaar toch een melding worden gedaan...maar waarom was dan de meldingsplicht opgeheven?

Hier kwam hij ook niet zo goed uit. Hij was van de regels, niet van dit soort scherpzinningheden. En ja, inderdaad, dit ging toch weer geld kosten.

Tja. Die gemeente moet wat. Al die ambtenaren moeten toch worden betaald. Wie zouden de buren anders nog kunnen bellen?

We konden een brief tegemoet zien.

En daar ging hij weer met zijn autootje. Naar de volgende toevallige waarneming.

Je kan het er maar druk mee hebben.