Hoe regel je een stage in Denemarken?

Arhus, museum of modern art

Januari 2008 was een wonderlijke maand.

Ik kreeg, geheel onverwacht, via de post, een gloednieuwe camera van Canon toegezonden. Mijn eigen camera, toen ruim 5 jaar oud, had ik voor een reparatie opgestuurd. Die bleek niet meer te repareren en Canon oordeelde dat zoiets met een camera uit hun fabriek niet zou mogen gebeuren.

Diezelfde dag kwam de dealer voorrijden met een gloednieuwe Toyota Prius. Een rode.

En ik kreeg vanuit Denemarken bericht dat een door mij geplande stage inmiddels was geregeld.

Ik kon vertrekken.

Hoe plan je een stage in Denemarken?

Ik wilde naar Denemarken om onderzoek te doen naar hun beleid ten aanzien van thuiswonende dementerende mensen. Denemarken heeft hierin een vernieuwend beleid ontwikkeld en loopt, samen met Zweden, nog steeds voorop. Inmiddels begint het wel last te krijgen van de grenzen van hun eigen systeem.

Dat leek me een boeiend gegeven.

Maar hoe regel je zoiets? Er bestaat geen reisbureau voor stages op dit gebied.

Ik ben maar begonnen om via internet onderzoek te doen naar de mogelijkheden. Omdat het beleid rond wonen, zorg en welzijn volledig de verantwoordelijkheid is van de gemeente, kwam ik al snel bij hen terecht. Ik las allerlei verslagen van groepen en mensen die mij voor waren gegaan. Dat waren er nogal wat. Zodoende leerde ik dat Kopenhagen en Arhus het verst waren gevorderd in hun beleid voor dementerenden.

Via de sites van deze gemeenten, zocht ik contact.

Het was verrassend wat er toen gebeurde.

Spontaan meldden zich ambtenaren die enthousiast vroegen wat ik precies wilde. Ik deed, via de mail, mijn verhaal en ze begonnen spontaan voorstellen te doen. De ambtenaar uit Arhus liep het hardst, dus ik besloot naar Arhus te gaan. Via deze ambtenaar kwam ik in contact met allerlei mensen die op allerlei plekken in de keten werkzaam waren.

Ze waren zonder uitzondering enthousiast over mijn belangstelling. En ik kon overal langskomen.

Met mijn nieuwe Prius en mijn nieuwe camera.