Hij hangt op mijn studeerkamer.
Een foto van Yoda, de wijze uit Star Wars.
Wanneer je de foto echter van dichtbij bekijkt, dan zie je dat het helemaal geen foto van Yoda is. Het zijn tientalle kleine fotootjes van allerlei scenes uit Star Wars. Deze fotootjes zijn zo op kleur gesorteerd dat het net lijkt of je naar een foto van Yoda kijkt.
Of lijkt, het is uiteindelijk óók een afbeelding van zijn hoofd.
De poster is natuurlijk een moderne variant van dat prachtige schilderij van René Margritte. Een schilderij van een pijp. En onder de pijp staat de tekst:"Ceci n'est pas une pipe". Je eerste reactie is er één van bevreemding want je ziet toch echt een pijp. Even later realiseer je je dat je kijkt naar een verbeelding van een pijp.
De kunst is om zo naar de werkelijkheid te kijken. Je ziet meestal niet wat je ziet. Of, tenminste, je moet wantrouwen wat je denkt te zien. Want er is meer. Of het is anders. Soms hoef je alleen maar even afstand te nemen. Of juist even er boven op gaan staan.
Maar soms ook moet je puzzelen. Je ziet het niet. Maar het moet er zijn.
Zoals die 3-D kaarten die jaren geleden zo in trek waren. Je moest goed kijken naar een punt áchter de kaart. Als je dit goed deed, zag je opeens diepte. De kaart bleek een heel andere beeltenis te openbaren.
Het duurde lang voordat ik de truc door had.
Al die tijd hing zo'n kaart op mijn werkkamer.
Als bewijs dat er vaak meer is dan je denkt te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten