Time management

Iedereen liep er mee. Althans, in mijn omgeving. Dus ik kocht er ook maar één.

Ik kocht er direct een cursus bij. Ergens in een hotel midden op de Veluwe. Hij duurde één dag en dan zou ik het allemaal precies weten.

Time management.

Van die dikke agenda's met talloze tabbladen erin.

Het zaaltje werd gevuld door een man of 15. Ze kwamen overal vandaan. En ze wilden allemaal weten hoe ze nu eigenlijk moesten omgaan met de vele mogelijkheden van hun agenda.

Het bleek een complete life style te zijn. Je hele leven ordentelijk geordend volgens het flexibele systeem van Time Management. En het mooiste was: jij was de ontwerper. Jij richtte het allemaal in zoals het bij jou paste.

Ik had al het gevoel dat ik de agenda gebruikte zoals bij mij paste. Dat wil zeggen, hij lag op het bureau van mijn secretaresse en zij vulde mijn dagen.

Maar dát was nu weer niet de bedoeling. Je moest zelf actief bezig zijn met je planning. En ieder tabblad, het waren er vele met hierachter weer allemaal verschillende formulieren, zou je hierbij helpen.

Het werd toch nog ploeteren. Tjongejonge, de weg naar het hogere geluk was bezaaid met formulieren, keurig gestructureerd volgens jouw denkpatroon. Had ik ergens een afspraak gemaakt, dan moest ik direct op verschillende andere formulieren de stappen en handelingen compleet maken. Ik maakte week- en maandoverzichten en ga zo maar door. Wat was eigenlijk mijn denkpatroon? Ik ben nogal chaotisch, als het op planning aankomt. Mijn secretaresse krijgt van mij de opdracht mijn chaos te bestrijden. Daar is ze namelijk goed in en het helpt mij.

Het werd niets, het werken van mij met die agenda.

Nog geen twee jaar later werd een digitale agenda in de organisatie geïntroduceerd. Hierna zag ik niemand met meer die dikke boekwerken. Op een enkeling na.

Maar die hield vooral van tekenen, papier zat.