dinsdag 3 augustus 2010

puzzel

Ziehier de puzzel.

Toen ik aantrad als directeur, werd er al jaren gesproken over nieuwbouw. Het pand was weliswaar nog maar net 25 jaar oud, maar de hele infrastructuur was ernstig verouderd. Ook de 4-persoonszalen, de 32-persoonsafdelingen en het feit dat er op iedere afdeling veel te weinig en volstrekt verouderd sanitair was, maakten dat de noodzaak voor nieuwbouw werd gevoeld. Als klap op de vuurpijl was het gebouw zo lek als een mandje. Bij zware regenval stonden overal emmers en teilen om het water op te vangen. Er moest dus echt iets gebeuren.

Ik had echter een belangrijk probleem. Zo ongeveer op de dag dat ik het pand voor het eerst betrad, werd feestelijk de verbouwing opgeleverd. Iedere afdeling had een flinke uitbreiding van de huiskamer gekregen en bovendien werd er een compleet nieuwe keuken opgeleverd. Allemaal heel mooi en, zeker wat betreft de huiskamers, een flinke verbetering in de woonsituatie van de bewoners. Maar ook een groot probleem. Immers, de waarde van het pand was hiermee in één klap enorm toegenomen. Als we op korte termijn nieuwbouw wilden, dan moesten we financieel een groot probleem oplossen.

Politiek gezien, hadden we de wind mee. Er werd op allerlei niveaus geageerd tegen de verpleeghuizen die nog meerpersoonskamers kenden. Ook het zorgkantoor maakte ons duidelijk dat er echt iets moest gebeuren. Dat begrepen we en dat vonden we zelf ook. We waren echter niet naïef en realiseerden ons dat we hoe dan ook voor een financieel vraagstuk kwamen te staan. Het was dus zaak om de verschillende partijen zoveel mogelijk overtuigd te doen zijn van de noodzaak tot nieuwbouw.

We besloten naar het bouwcollege en het zorgkantoor eerst een uitwerking te zenden welke gebaseerd was op verbouw van het bestaande verpleeghuis. Hier waren we zelf niet enthousiast over, maar het was wel de goedkoopste oplossing. De presentatie aan de verschillende partijen, leverde steeds eenzelfde reactie op.

Stilte.

Dan begon men op ons in te praten. Dit zou nooit een goed pand opleveren. Hier kreeg iedereen spijt van. Echt, slopen was de enige optie. Wij reageerden door te wijzen op het financiële probleem waar we dan mee bleven zitten. Iedereen zegde toe ons hierin te steunen. Dat wilden we horen.

Hierna gingen we het proces in van ontwerp van nieuwbouw.

Was hiermee het financiële probleem opgelost? Nee, daar zou nog veel over moeten worden gesproken. Het helpt echter als iedere partij er ook van overtuigd is dat sloop de enige optie was.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten