zondag 1 augustus 2010

Over bureau-oplossingen en macht



Ik lag al enige tijd met een ambtenaar van de gemeente overhoop.

Binnen onze organisatie was een stichting met ouderenadviseurs actief. De stichting werd gefinancierd vanuit de gemeente.

Omdat wij, als organisatie met thuiszorg-/ verzorgingshuis- en verpleeghuislokaties door de hele stad waren verspreid, hadden we de gemeente voorgesteld om in iedere wijk een steunpunt in te richten. Een zorgloket waar bewoners van de wijk terecht zouden kunnen om wijs te worden uit de lappendeken van voorzieningen in de zorg en het welzijn. De ouderenadviseurs zouden hierin een goede rol kunnen spelen.

De beleidsambtenaar was hier faliekant tegen. Het zou niet onafhankelijk genoeg zijn. Ik was bereid om hierover afspraken te maken, maar dat punt bereikten we niet eens. Deze ambtenaar bedacht op enig moment dat er een centraal loket moest komen en ze wist ook al waar deze moest worden gehuisvest. Als klap op de vuurpijl eiste ze van mij dat wij hier ouderenadviseurs zouden "leveren".

Ik vond het een slecht idee. De lokatie was volledig buiten welk centrum dan ook en de gemeente (ruim 100.000 inwoners) te groot voor één centraal loket. Zonde van de tijd en het geld om hier dure krachten 5 dagen per week uit hun neus te laten eten.

Het was voor dovemansoren.

Op een gegeven ogenblik begon ook de wethouder over de discussie. Hij liet doorschemeren dat er in de gemeenteraad stemmen opgingen om de ouderenadviseurs uit onze organisatie weg te halen. Ik vroeg hem of het mogelijk was om hier een open discussie op basis van feiten te voeren, maar hij maakte me duidelijk dat er politieke bewegingen gaande waren die een dergelijke openheid belemmerden.

Ik moest dus bakzeil halen onder het argument dat we teveel monopolist waren.

Niet heel veel later werd in een grootschalig project op het gebied van ouderenbeleid, een ingrijpend verbouwd seniorencomplex opgeleverd. Onze zorginstelling, huisartsen, een woningbouwcoöperatie en nog enkele voorzieningen waren hierin vertegenwoordigd. In een prachtige omgeving werd een grand café geopend, waar voor mensen uit het complex en de direct hieraan grenzende wijk vele activiteiten georganiseerd gingen worden.

De gemeente, nadrukkelijk uitgenodigd, deed niet mee.

Die opende in hetzelfde complex, 25 meter verder, een eigen koffiecorner...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten