Ik werd gebeld door de manager van één van de verzorgingshuizen. Ik kon maar beter direct langskomen. Bevreemd reed ik het korte stukje van het hoofdkantoor naar het verzorgingshuis. Ik hoorde tijdens het ritje de brandweersirenes al. Toen ik aankwam, stond er een brandweerauto op de oprit, pal voor de deur en een kleinere wagen stond op de straat. Ik liep zo snel mogelijk het pand in. In de hal stonden enkele brandweerlieden. De commandant begreep wie ik was en wenkte me om hem te volgen. In een kamertje stak hij direct van wal.
"Een graafmachine heeft naast het gebouw een gasleiding geraakt. Het gas stroomt er nu in hoog tempo uit. Het gebouw kent daar een hoek, waar het gas, door de wind, precies in wordt geblazen. We beoordelen nu de situatie, maar houdt u er rekening mee dat er binnen 15 minuten geëvacueerd moet worden."
Hij liep de kamer uit. Ik keek de manager aan.
"Weten we waar alle bewoners op dit ogenblik zijn? Wie is bijvoorbeeld weg of zit ergens in het gebouw voor b.v. een activiteit?"
De manager ging direct aan het bellen om de lijst opgesteld te krijgen. Ik belde ondertussen de facilitair manager die belast was met dit soort noodscenario's. Great, niet aanwezig. Dan zijn chef. Die kwam er direct aan. Ook informeerde ik de bestuurder en de perswoordvoerder. Zij bleef paraat. De manager hield de lijst omhoog.
"Mooi, ga nu je personeel informeren. Zorg dat ze klaar staan als er geëvacueerd moet worden." Ik had het niet hoeven zeggen, ze begreep precies wat er van haar werd verwacht.
De brandweercommandant riep me. Hij liep voor me uit naar een raam wat uitzicht gaf op het gaslek. Het was een spectaculair gezicht. Een flexibele buis danste, door het gas wat onder druk eruit werd geperst, met heftige bewegingen heen en weer. Ik kon binnen het gas ruiken.
"We hebben geluk, de wind begint te draaien. Ik wacht nog even af."
"Kan dat gas niet gewoon worden afgesloten?"
"Zo eenvoudig is het niet. De mensen van het energiebedrijf staan al op de dijk en zijn bezig om hun voorbereidingen te treffen."
Er kwam een brandweerman bij ons staan. Hij meldde dat de wind definitief was gedraaid en dat het ergste gevaar was geweken. De mannen van het energiebedrijf begonnen met hun herstelwerkzaamheden.
De meeste bewoners hadden zich al verzameld in de conversatieruimte. Daar hadden ze een goed zicht op de brandweerwagens en de brandweermannen. Ze namen er nog een kopje koffie op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten