Ik was nog jong, zo'n 34 jaar oud, toen ik divisiemanager werd van het algemeen ziekenhuis waar ik al enige jaren werkte. Deze benoeming was in de afronding van een "turn around" operatie door Paul Sturkenboom. Als gebruikelijk had hij de dienstenstructuur vervangen door een divisiestructuur. Ook was het aantal managementlagen teruggebracht tot 3. Voor het eerst leerde ik de semantiek van de manager: sommige onderdelen van de organisatie vereisten nu eenmaal extra aansturing, maar dat mocht, in het nieuwe dogma, géén management meer heten. Dat is tegelijkertijd de kennismaking met het begrip FWG: hoe richt je een functie zo in dat wel de extra taken worden gedaan maar dat het geen extra schaal in de functiewaardering oplevert? Managers als taalvirtuosen, anders wel de accountmanager van P&O: ook een nieuw begrip.
Paul moest om allerlei redenen langer blijven dan hij gewend was. Het zou ruim 2 jaar duren. Op enig moment kwam ik zijn kamer binnen voor een overleg. Hij stond peinzend voor het raam. Zonder mij aan te kijken, sprak hij: "Weet je, het is voor het eerst dat ik zo lang moet blijven nadat ik de teamleiders uit de organisatie heb verwijderd. Ik begin nu ook de ellende van mijn eigen model te ervaren..."
Hij keek me aan: "Het wordt tijd dat ik weg ga."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten