Hillrom

De reis naar Amerika hadden we te danken aan een uitnodiging van Hillrom. Deze fabrikant is wereldwijd bekend om haar ziekenhuisbedden. In de VS is de fabrikant echter ook betrokken bij de ontwikkeling van allerlei innovatieve concepten voor ziekenhuizen (althans in de periode dat wij daar waren, eind jaren 90 vorige eeuw). De kraamsuite, ik had het er al over, is daar een voorbeeld van. In dit concept staat de cliënt nadrukkelijk centraal. Het verblijf wordt een verblijf waar het hele gezin bij betrokken is: vader, moeder, kind. Uiteraard verblijven moeder en kind in één kamer. Ook voor vader staat een bed klaar. De kamer is ingericht als een hotelkamer: bed, zitje, bureau, televisie, internet. De facilitaire dienstverlening is volledig ingericht op de wensen van de jonge ouders. Medisch zijn zorg en behandeling tot op hoog niveau mogelijk. Alles is er op gericht dat moeder en kind niet worden gescheiden. Dat betekent bijvoorbeeld dat in de ruimte allerlei aansluitingen aanwezig zijn en er voldoende ruimte is om een couveuse naast het bed van de moeder te plaatsen. Onnodig om te zeggen dat dit concept veel meer inhoudt dan alleen de inrichting van een kamer: het vraagt veel van de logistiek, de organisatie van zorg en van behandelaars en de facilitaire ondersteuning. Naar mijn weten heeft het concept in Nederland in deze vorm dan ook geen hoge vlucht genomen. Mogelijk dat in de momenteel (weer) oplevende discussie over de kwaliteit van het Nederlandse model van thuisbevallingen, dit concept ingangen kan bieden.
We kregen ook andere voorbeelden te zien van innovatieve concepten. Zo werden we op enig moment een vergaderruimte ingebracht die, voor onze verbaasde ogen, in een klein kwartier werd omgebouwd tot een unit voor een SEH. Ons werd echter direct duidelijk gemaakt dat dergelijke flexibele oplossingen in Nederland niet mogelijk zijn (ik heb het nog steeds over 1998): we hebben natuurlijk, met de betonnen ziekenhuismuren, alles gereguleerd. Ook hoe leidingen moeten worden aangelegd (en daar zat hem hier de kneep).
Een derde, opvallende observatie. Eén van de kraamklinieken die we bezochten, was nog maar enkele jaren eerder van start gegaan. We spraken met een jonge directrice die ons direct haar business case liet zien, compleet met groeitargets per jaar, waar ze strak aan werd gehouden. Als ze binnen 5 jaar niet een bepaalde groei kon realiseren, zou de kliniek weer worden gesloten. Voor ons een benadering die nog ver afstond van onze werkelijkheid.
Tenslotte nog over Hillrom. Een boeiend bedrijf. Ooit begonnen door een Duitse immigrant, als maker van doodskisten. In de crisisjaren van de jaren dertig, gooide hij het roer om en begon met de fabrikage van ziekenhuisbedden. De gok is geslaagd: inmiddels is zijn bedrijf de grootste fabrikant voor ziekenhuisbedden ter wereld. Doodskisten worden door hen niet meer gemaakt.