zaterdag 4 september 2010

nachtmerrie



Of ik even € 647 wilde betalen. Achterstand in de premie.

Mijn bankzaken lopen via internet, dus snel zocht ik de premiebetalingen na. Daar stonden ze, keurig op een rij. Tot 12 maanden terug, betaald. Ik belde het telefoonnummer dat in de brief stond vermeld. Ik kreeg een vriendelijke dame aan de lijn en legde haar mijn probleem voor. Ze kon me niet verder helpen. Ze wilde me op mijn niet zo blauwe ogen best geloven dat ik keurig betaald had, maar haar computer zei toch echt iets anders. Ik vroeg wat ze voor mij kon doen. Niets, eigenlijk.

Nog een hele prettige dag verder, mijnheer.

Ik stuurde een email naar de verzekeraar. Met als bijlage een overzicht van mijn bankrekening. Ik kreeg onmiddellijk een mail retour dat mijn bericht in goede orde was ontvangen. Het antwoord zelf liet enige dagen op zich wachten. Maar dat was wel duidelijk: met 1000 en 1 excuses, mijn premiebetalingen waren inderdaad op orde. Geregeld.

Na een maand kreeg ik opnieuw een rekening. Of ik even € 647 wilde betalen. Premieachterstand.

Ik herhaalde mijn mailbericht. Opnieuw kreeg ik na enkele dagen bericht. Het klopte bijna, maar als ik € 47 zou betalen, waren we weer helemaal waar we moesten zijn. Om verder gedoe te voorkomen, betaalde ik, met tegenzin, € 47.

Na een maand... u begrijpt het.

Een telefoontje had nog steeds geen zin. Het gesprek werd weliswaar reuzevriendelijk afgesloten, maar feitelijk werd ik gewoon opnieuw het bos ingestuurd.

Lang verhaal kort. Na een jaar (!!) telefoneren, mailen en dan weer een achterstallige betaling van bijna €1.000, dan weer € 75, kon ik er op geen enkele manier nog een touw aan vastknopen. Ik diende een klacht in.

De klachtenfunctionaris stuurde mij als respons een voor mij onleesbaar overzicht met getallen en deze keer had ik een achterstand van zo'n € 700. Ik dankte hem voor de moeite en wierp zijn brief linea recta in de prullenbak. Dat was geen klachtenbemiddeling, maar iemand die het werk van de boekhouding nog eens dunnetjes had overgedaan.

Ik schreef een brief aan de man die de nota's steeds ondertekende. Mijn simpele gedachte was: hij stuurt de brief dus hij vindt hier wel iets van. De man is blijkbaar uitsluitend ingehuurd om zijn mooie handtekening, hij vond er niets van. Taal noch teken.

Op enig moment volgde een brief van een deurwaarder.

Opnieuw diende ik een klacht in. Deze keer ging de hele stapel correspondentie en rekeningafschriften mee. Mijn premie werd iedere maand, keurig op tijd betaald.

Tot mijn geluk kreeg ik eindelijk iemand die mijn verhaal serieus nam. De vrouw belde mij direct op en vroeg me honderduit over de verschillende details. Ze dook er diep in. Na enkele weken belde ze opnieuw. De premie was inderdaad altijd keurig betaald. Het ging fout bij een betaling van een onverzekerd produkt. Alweer ruim een jaar geleden had ik hier een rekening van bijna € 700 gemist. Ik zocht het na en verdomd. Ik betaalde onmiddellijk. Zij zond mij een excuusbrief omdat ze begreep dat een nota in verband met achterstallige premiebetaling mij op het verkeerde been had gezet. Ook was het bizar dat het systeem deze openstaande rekening pas na zo'n lange tijd had getraceerd.

Na enkele weken kreeg ik opnieuw een rekening: de kosten van het incassobureau.

Dit jaar ben ik overgestapt naar een andere zorgverzekeraar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten